Liber,  Caput

 1  Ded         | diligentia posse distinguere, res adeo publicae utilitatis ut nec
 2    I         |       timeat ad vincula accedere. Adeo caecae mentes, quod in ceteris
 3    I         |      mentem geniumque acceperant. Adeo non potest in totum interire
 4    I         |      pondusque senectutis. In hac adeo cum animo corpus viget ut
 5   II         | voluptatum instrumenta luxuriant. Adeo est ex totius orbis pulchritudine,
 6   II         |      mortales sunt, sed et animos adeo multis simul rebus idoneos
 7   II         |           sceptro componitur. Nec adeo (proh dolor!) a Turcis recessimus
 8  III         |        incolis divitias indulsit. Adeo omnis generis opibus40 clara,
 9  III         |         simulatione effingi, quia adeo ingentibus latebris reconduntur
10   IV         |   debellavit.~Discrimina omnia et adeo mortem impetu plus quam
11   IV         |     simplici salute indignus quam adeo vilem habuerat.~Leges quibus
12   IV         |          a maioribus inoleverunt, adeo patientes sunt ut iam olim
13   IV         |   solitudinem et eremum iurantes, adeo ut opima60 pars regni fundorumque
14   IV         |          et ut plurimum nefas. Et adeo hospitalia tribunalia in
15   IV         |        magis memores suae stirpis adeo ut familiae decus malint
16    V         |           genius omnes invaserat, adeo ut ipsius quoque herus,
17    V         |    mirabili felicitate exsolvunt, adeo ut in multam noctem producta
18   VI         |          sideris munus repudiant. Adeo religionis sensum putant
19   VI         |   loquendo scribendoque avertunt, adeo ut in fauces revocent verba
20  VII         |            In ceteris urbibus non adeo frequens est scientiarum
21  VII         |  inveniebant publici odii causam, adeo ut semper in bellis credi
22 VIII         |       quasdam provincias obruunt, adeo ut aestate vix possint adiri.
23 VIII         |           quam vocant libertatem, adeo ut infandae barbariei legem,
24 VIII         | supercilium timet.~Fertur populus adeo litterarum rudis esse ut
25 VIII         |   desperationem quoque vertuntur, adeo ut ex proelio fugientes,
26 VIII         |           quoque maioribus malis. Adeo servilibus supra fidem ingeniis
27 VIII         |       exinde vocavêre Normanniam. Adeo nihil in Europa intactum
28   IX         |          contentique non lacessi, adeo ut legatos velut belli redemptores
29   IX         |       donec princeps mitigaretur. Adeo nullius amicitiae nexus
30   IX         |        publici boni titulus fuit, adeo in contrarios motus versum
31    X         |           facilius poterunt, quia adeo diffusa ingenia per cunctas
32    X         |       numerantem. ~Illi ipsi, qui adeo importunis laudibus Musas
33    X         |          potissimum usu constant. Adeo ut non per iocum magis quam
34    X         |          inexploratum relinquant, adeo exigua quaeque scrutantur,
35    X         |        exigua quaeque scrutantur, adeo quicquid didicerint scire
36    X         |         negotiorum vultu confusi, adeo ut nati ad imbecillitatis
37   XI         |         temeritatem appellaveris? Adeo vicina et paene confusa
38   XI         |      obversantis periculi imagine adeo solvebatur ut etiam secreto
39  XII         |   liberalibus stimulis fervens217 adeo in haec Musarum studia subvectus
40  XII         |      sententiam feras. Multi enim adeo felici ad disciplinarum
41 XIII         |  paucissimis hominibus adoraturi. Adeo illic etiam ubi omnes regnare
42 XIII         |        scelere quaesitum imperium adeo foedaverunt ut peius plerique
43  XIV         |          portum meretur, nisi qui adeo intelligat sibi curam laboremque
44  XIV         |       famae magnitudinem implere. Adeo saepe levi subitoque susurro
45  XIV         |           restaret ultimum munus, adeo non prodegit certum nec
46   XV         |           gloriam, magnificae rei adeo nulla erat ut afflicta deinde
47   XV         |    adolescentes eius studio capi; adeo ut nulla sit patriciorum
48   XV         |         aut tam felix litterarum; adeo ut simplicitatem Musarum (
49   XV         |     auribus ad voluptatem servire adeo curant, ut ex omni numero
50  XVI         |          quam veritate depugnare; adeo torrentis animi aestu rapti