Liber,  Caput

 1  Ded         |         in hominum animis eadem Natura constituit, sive terrarum
 2    I         |        sunt, ut deinde ignorent natura an praeceptis acceperint
 3    I         | acerbitas succum absorbet, quem Natura ad laxandos corporis artus
 4    I         |        quam ignaros virium quas Natura eiusmodi aetati concessit.
 5    I         |  praetexta Papyrii, est etiam a natura illis annis dos sua atque
 6    I         |  futurae virtutis, moliente iam Natura aptum unicuique indoli fundamentum.
 7    I         | dissimulato impetu, sua quemque natura in studia abripit, ad quae
 8    I         |     tribum adoptatur, praeeunte Natura. Quae nisi quendam impetum
 9    I         |        cupiditas, quasi datus a Natura stimulus ne illi docere
10    I         |     pectoribus malum, labensque Natura timet scilicet ad inopiam
11   II         |   nequaquam tantae artis oblita Natura est. Regiones aliquas montibus
12   II         |      hoc sapientiae penetrali a natura reconditum? Nulla tamen
13   II         |       nominari. Si enim neminem Natura mortalium tam conditis moribus
14   II         |       ut paene ex aëris agrique natura mores quoque et vivendi
15  III         |       in aliis autem, in quibus Natura ad hos mutabiles habitus
16  III         |       te transferre, reluctante natura, non poteris, ut est aptitudo
17  III         |         patriae cives arcana vi Natura coniunxit.~Et haec Gallorum
18   IV         |      etiam et gregum frequentia natura paravit. Trecentorum cervorum
19    V         | divitias fatigaturum, nam urbes natura situque impeditae non operoso
20   VI         |        ita affectus dispensante natura ut in quibus regionibus
21  VII         |  suggeruntur, mirum est quantum natura indulgeat. Illic ubertas
22  VII         |     taedio vincuntur, factamque natura et arte constantiam vix
23 VIII         |         cum recessit ad brumam. Natura subsidium admovit profundissimas
24   IX         |  faciant quae etiam absque lege natura refugiat. Tamen in egenorum
25    X         |  indolem adhuc proprium aliquid natura concessit, prorsusque ingenti
26    X         |    primas species sibi a capaci natura subiectas facillime, ac
27    X         |      artes erudiri ita possunt, Natura praeeunte, et modico forte
28    X         |      amoliri quas in suo limine natura stipaverat. Hoc porro assequentur
29    X         |         mentibus velut hac nota Natura distinxit, quod haec dignitatem
30    X         |        laboribus impetrare quod Natura negaverat, et assiduo cultu
31    X         |         munera rebus publicis a Natura donati, qui scilicet altum
32   XI         |  simulent sive foeda et angusta natura in vindictam imminente,
33   XI         |         illi impetum tam frenum natura addidisset. Illud est hominum,
34   XI         |        et populis grave si quos natura in hanc infelicitatem ediderit,
35  XII         |         animus, quem ad amandum natura produxerit, praecipue mitis
36  XII         |         muneris oblitus, quod a natura accepit, suae indolis felicitatem
37  XII         |       illam tumoris speciem vel natura vel innocenti consuetudine