Liber,  Caput

 1    I         |        effundere concedimus, ne tunc primum robur enascens timeat ad
 2    I         |   excidentium facilitas. Qui enim ad primum perculsae mentis ictum veris
 3    I         |             securitatis aestus. Tunc primum idonea deliciis aetas est,
 4    I         |      adolescentiae caligine emissus, primum solet de anteactis erroribus
 5    I         |            sensim inundans, sanguini primum et mox ingenio suum frigus
 6   II         | contemplationem in indolem populorum primum orbem velut34 e specula
 7  III         |   humanitatis premium habet publicam primum laudem — tum etiam tot hospitum
 8   IV         |         divina re agentibus decessit primum a filiis pater, non quod
 9   IV         |        ignobiles preces erunt quibus primum aestum mitigabis66 in furorem
10   IV         |             nobilitatem addens, nunc primum uno imperio omnes insulae
11    V         |              Bohemiam quoque non hac primum aetate infelicibus circa
12    V         |          imperatores debuêre, cum se primum immodice optimates efferrent.
13  VII         |             imperia abiêre, donec in primum coaliturae Hispaniae pignus
14 VIII         |                 Hoc a Iordane audito primum stupor continuit risum;
15 VIII         |           illa fustibus mitigata tum primum bona fide amare et colere
16 VIII         |    perpotandi studio superatur. Mane primum excitati stomachum levant146
17 VIII         |         pellenda est.” Admiratus rex primum se laesum negat, quippe
18 VIII         |            digitum sensus documentum primum fuit quod doleret. Eo modo
19   IX         |         parendi disciplina invaluit. Primum illis a Scythia, quam Tartariam
20   IX         |            diu constantibus.~Per hos primum correpta pars Asiae quae
21   IX         |      Eduardus III, Angliae Rex, tunc primum Franciae sceptrum, tamquam
22   XI         |           nec de ea ambigendum) quam primum occuparent. Nimium honorem
23   XI         |              labore plenissimam, eam primum blandissima specie fictam
24  XII         |             die efflictim amare. Tum primum rudis et solutus animus
25 XIII         |             quotquot olim viguerunt, primum reges habuere. Quibus expulsis
26 XIII         |              partem, se ipsos quidem primum quasi illius genii participes
27  XIV         |             in patriam Mella, arctis primum foederibus in aeternitatem
28   XV         |              exitum dimittantur, ubi primum extra iudicantium conspectum
29   XV         |             pro se ausus quod amicis primum indulsit.~Quod si acriter
30   XV         |            occulte locantibus, leges primum rogarentur quae tam periculosam
31   XV         |              ingenium iurisprudentia primum, mox eloquentia perfecere,
32  XVI         |          nefas!) ita ille qui Arabas primum et Syros, postea quicquid
33  XVI         |            initium esse solet. Parce primum neque multa exagitant, votis