Liber,  Caput

 1  Ded         |          ubi oriuntur spiritu, sive fortunae in quam nascuntur aut perveniunt
 2  Ded         |           ducam externum. Tuae enim fortunae magnitudo non in Galliarum
 3    I         |           reputant se obnoxias esse fortunae, et praeterea laetarum rerum
 4  III         | intelligeretur.~Plebis in amplioris fortunae homines vera, nec ex metu
 5   IV         |        autem in luxum se agi tantae fortunae vitio sinerent, mox in invidiam
 6   IV         |       exteris locis simili cultu et fortunae suae pari vivere possunt.
 7   IV         |            negotiis pares, ad omnis fortunae vitaeque genera suam industriam
 8    V         |           qua nomen atque reliquiae fortunae Romanae acquieverint. Tanti
 9    V         |            et digna in quam Romanae fortunae species transierit, iam
10    V         |            irasci. Haec est vestrae fortunae imago quam indui, multoque
11   VI         |         reipublicae auspicium, quas fortunae vis erepta claritate imperii,
12   IX         |          turpem pudendamque salutem fortunae debebimus, non virtuti.~
13   XI         |        praeceps, donec indulgentiam fortunae et temeritatis felicitatem
14   XI         |           ad omnem speciem minantis fortunae horrescere; neque haec mala,
15  XII         |          ubi pertinaci egestate aut fortunae iniquitate premitur, suae
16 XIII         |            constitutas res sub ipso fortunae motu posse quam condi tam
17 XIII         |            adolescere, tantae demum fortunae hereditatem adituros, num
18 XIII         |            vel suorum immemores vel fortunae confisi illas opes et tam
19 XIII         |           Adhuc vivit, adhuc tantae fortunae praemiis incumbit qui incipientem
20 XIII         |           suis votis potiuntur) uni fortunae credi. Nam ut illa sua sponte
21 XIII         |          solent excidere. Ut quidem fortunae interdum est ad haec culmina
22 XIII         |             dignitate instituunt et fortunae suae accedunt. Quippe necessaria
23  XIV         |    occurrant. Magnis artibus iuvant fortunae favere volentis industriam,
24  XIV         |        preces annuenti261) parumque fortunae. In fabulis quoque videmus
25  XIV         |         paene annumerem) iniquitate fortunae velut verbere domiti nec
26  XIV         |         Spartanaque patientia ictus fortunae ferentium. Hi anxios animos
27  XIV         |             vix aliqua expectatione fortunae spem saltem subvehente,
28  XIV         |    succedere ad quod, ut in modicae fortunae domibus solet, utcumque
29   XV         |       magistratuum dignitas, quibus fortunae litigantium sunt commissae,
30   XV         |   constituunt. Graves illi et intra fortunae suae magnitudinem modeste