Liber,  Caput

 1  Ded         |            Suum deinde in victoria animum clementia exarmavit — nec
 2    I         |   cognoscentes prorsus immutant et animum abripiunt per inconsultae
 3    I         |       aestu exsultantem liberumque animum nactus, aliquando iusta
 4   II         | memorabilis amoenitas paene citius animum quam oculos diffudit aspectu
 5   II         |       deducerer,25 tandem revocare animum coepi et sic mecum reputare:
 6   II         |         genio variarum gentium sic animum instruere, ut diversus sit
 7  III         |      externorum fortuna coniiciat; animum in hominibus, non patriam,
 8   IX         |      imminet. Sive lassus suo otio animum ad hanc expeditionem adiecit,
 9    X         |             aut si vitiis fecundum animum tradet, non quotidianae
10    X         |        negaverat, et assiduo cultu animum ita mitigant atque formant
11    X         |      solutum et huc illuc errantem animum altis seriisque cogitationibus
12   XI         |          consiliis laborant aegrum animum et non sponte terroribus
13   XI         |         fatorum confinio, superbum animum sordibusve deiectum nancisci.
14 XIII         |      servitutis, vilem demissumque animum interdum adumbrans, nunc
15 XIII         |            pietas fuit, ita domini animum permulsit ut nemo deinde
16  XIV         |        plus iusto pervigilia acrem animum nec habenas scientem delectant —
17  XIV         |         emere debent, nec frangere animum lenocinio tam lubrici moris256
18  XIV         |            spectabilis: versatilem animum in diversa componere et
19  XIV         |             Nuper fuit ut eiusmodi animum adhuc recentibus bonis ebrium
20  XIV         |          studia hunc adolescentiae animum mutaverant. Crebris litteris
21   XV         |       familiaribus negandi iudicis animum impietati aperit per hos
22   XV         |           spe alii exultantes, ita animum oculosque abripient ut te
23  XVI         |   horrentes, et hunc demum virilem animum et nobilitate dignum existiment,
24  XVI         |           populisque imponere, eum animum esse necesse est qui nec
25  XVI         |            ornamentis concedit, et animum ad haec munera applicare
26  XVI         |  effugerint. Alia vero illorum qui animum unis litteris impenderunt,