Liber,  Caput

 1    I         |           Fabius intervertit, omnia tantae expeditionis pericula anxie
 2    I         |             nihil auferente officio tantae venerationis aetatem suo
 3   II         |   perducendus orbis erat, nequaquam tantae artis oblita Natura est.
 4   II         |            lucemque compositis. Nec tantae mutationis indicium in litteris
 5  III         |      opulentia gaudet augeri, et in tantae humanitatis premium habet
 6  III         |         Mercatura illic vilior quam tantae utilitatis rem esse deceret,
 7   IV         |    maritimae studiosus, neque aliud tantae insulae validius munimentum
 8   IV         |          isti autem in luxum se agi tantae fortunae vitio sinerent,
 9    V         |        putes collocatam in ingratum tantae amicitiae operam, scis non
10    V         |             sedes? Ubi regia, qua91 tantae maiestatis titulos excipiat?
11    V         |            induerant93 sibi daretur tantae consultationi misceri; cum
12   VI         |       imagine.~Templa autem (nam in tantae famae parte sunt) nec totam
13   VI         | oblectationis memoria, locum quoque tantae felicitatis conscium gratum
14 VIII         |             regiones sunt ex quibus tantae gentes numero suo victoriisque
15   IX         |              tyrannidem — nisi quod tantae reverentiae impetus sensim
16  XII         |      conciliari sibi posse, qui non tantae in studiis diligentiae suum
17 XIII         |       cognatove imperio adolescere, tantae demum fortunae hereditatem
18 XIII         |      reposcente. Adhuc vivit, adhuc tantae fortunae praemiis incumbit
19 XIII         |          hoc gradu prolabi, quia ad tantae amicitiae sacramentum admissi
20  XIV         |              qui adfuerint,264 quos tantae gratiae testes habuerint,
21  XIV         |      aerarium et per hoc respublica tantae libidinantium insaniae poenas
22  XIV         |         inquit Mella. “Sed me putas tantae urbis compita peditem posse
23  XIV         |            Stupebat attonitus Mella tantae dementiae verba nisi a furioso
24  XVI         |  aemulatione accendi. Tunc vero nec tantae celebritatis fortunam satis
25  XVI         |             sive quod olim agitatum tantae defectionis consilium nisi