Liber,  Caput

 1    I         |   laetitiae diffunditur sanguinis impetus, qui omni interpellatione
 2    I         |      annorum libertate incuriosos impetus effundere concedimus, ne
 3    I         |         primamque iuventutem ipse impetus sanguinis viresque iam se
 4    I         |           regere; despicere malos impetus ac vincere qui animos nostros
 5   II         | distinxeris. ~Sed alius praeterea impetus animos rapere solet certisque
 6   II         |       habitus mentiumque variarum impetus una membrorum similitudine
 7  III         |           exteros exundat, statim impetus sui oblita. Eo modo nec
 8   IV         |           quam facile post primos impetus mitigant. Quaerere opes
 9    V         |     amandum concitatos saepe idem impetus mutat, vana forsitan suspicione
10   VI         |  maioribus armis nobilium virorum impetus ac propemodum fastus attollitur.
11   VI         |          cum sit eiusdem virtutis impetus, qui tenerum et opulentum
12  VII         |           intumescit, cuius omnis impetus, etiam in vitia declinans,
13   IX         |           quod tantae reverentiae impetus sensim creditur iam torpere
14   IX         |          inutilibus odiis nostros impetus in nos conversi consumpsimus?
15   IX         |          vacaret. Absit in eosdem impetus hic Achmetus consurgat.
16    X         |      Utrorumque pompas ac faciles impetus mirantur non modo imperiti
17    X         |       ingenii flumen, sed naturae impetus aliquis, quae ut exiguas
18   XI         |         satis curans; per insanos impetus praeceps, donec indulgentiam
19   XI         |     saepius hostem quam armatorum impetus evertit, militesque in hanc
20   XI         |           aut innoxie lasciviendi impetus viget quam in vitium provisa
21   XI         |            Nam cum omnium hominum impetus a labore in iucunditatem
22  XII         |        secedebat ad ludum. Amoris impetus, cui haec diligentia dabatur,
23  XII         |         nec satis est hos naturae impetus vestigare animos mortalium
24 XIII         |    nobilitatem dent. Tam hi autem impetus incommodi publicis rebus
25  XVI         |           aberrantes), ita primos impetus odisse non utique semper