Liber,  Caput

 1  Ded         |          patrem orbi ademit, tibi fidem tuorum amicorum approbavit
 2  Ded         |        invidiam vicit et amicorum fidem, Galliam suam agentibus
 3    I         |         etiam sponte monent, sibi fidem haberi componique omnia
 4   IV         |        magis ad magnitudinis suae fidem potest varios civium mores
 5   IV         |       induentibus terram, supra57 fidem multos greges educat excusatque
 6   IV         |    excipit, inclyto sceptro supra fidem et aetatem regnorum ceterorum,
 7  VII         |      hodie per vastas solitudines fidem tot historiarum corrumpens.
 8  VII         |       recisos legationis sumptus, fidem quoque eiusmodi fetiales
 9  VII         |           promissis onerant supra fidem ingentibus, largiorem etiam
10 VIII         |         alit; pascuorum ingentium fidem exteris gentibus facit venalibus
11 VIII         |          felicitatem. Paene supra fidem est ibi quoque pepones maturescere,
12 VIII         |      malis. Adeo servilibus supra fidem ingeniis demissas esse aiunt.
13 VIII         |          nec pati. Datae dexterae fidem non violant. Multa Germanicae
14   IX         |        maioribus donis sollicitat fidem eorundem optimatum, iubeturque
15   IX         |       eiciunt. Vidimus quidem (et fidem oculis nostris tarde habuimus)
16   XI         |           virtutum initia; non ad fidem, non ad amicitiam fortis;
17 XIII         |          peti possit et laedi; et fidem in nemine expectant quam
18 XIII         | assimulent — sed cum arte et quae fidem inveniat. Non enim iisdem
19 XIII         |      arcanis consiliis potissimum fidem habet, dignitatis suae nervos
20  XIV         |         praestantius quam timeri; fidem autem facere de se quoque
21   XV         | venalemque in quodvis patrocinium fidem malo innocentiae exercent.
22  XVI         |          nobis haud licet nisi ad fidem aut adorationem suspicere.
23  XVI         |       argumentis illi rei faciant fidem quam duxerint esse veram.