Liber,  Caput

 1    I         |            aetatem cadit, dum tenerae mentes nec timorem regere possunt
 2    I         |         vincula accedere. Adeo caecae mentes, quod in ceteris animantibus
 3   II         |             nisi a quodam spiritu tum mentes agente, qui neque labores
 4    V         |               Neque desunt altissimae mentes, in quibus patriam gravitatem
 5    V         |             modo gentium et populorum mentes, quas vis quaedam ingenita
 6    V         |       segnitiem non merguntur obrutae mentes, sed ultra ceterarum gentium
 7    V         |             Inter hos eximiae quaedam mentes omni saeculo sustinuerunt
 8   VI         |               pertinax ad cicatricem. Mentes intra tristiorem prudentiam
 9   VI         | rerumpublicarum gubernationem validae mentes, ad omnem fortunam idoneae;
10  VII         |         quaesivisse.~Reconditae illis mentes et ad lenta consilia idoneae:
11 VIII         |              in diversa hodie scissae mentes errorumque omnium lues quicumque
12    X         |               populis quaedam asperae mentes rigent; aliae de patria
13    X         |        crassae aliquae in tenui caelo mentes, tenuesque in opaco. Nec
14    X         |              cibo gustent. Amplae hae mentes et sponte naturae per omnium
15    X         |         contemplantibus. Retusae vero mentes in angustas cogitationes
16   XI         |     volentibus.~Impavidae ad pericula mentes suique securae ita in hominum
17   XI         |            crassae aut territae vulgi mentes pro erecti animi magnitudine
18   XI         |           ferri solent abiectae illae mentes. Si ad tempus sublimibus
19   XI         |            contrarios motus mortalium mentes agunt. Loquendi etiam tacendique
20 XIII         |           fallendi solertia in impias mentes inciderit ac, dum se suaque
21 XIII         |              quid nimis audere.~Illas mentes cum optimates vocant in
22   XV         |           tamen magistratuum candidae mentes, potiorque tam avaris artibus