Liber,  Caput

 1   II         |      multo post rursus hominibus scientiae amor increvit; sed in illorum
 2   II         | litteratis coluerant.~Erat tamen scientiae quoddam genus animis et
 3  III         |    meruisse et grandis opinionem scientiae, quod non intelligeretur.~
 4   IX         |         ad urbium, artificiorum, scientiae excidium natum nostris vitiis
 5    X         |          intra metam nesciocuius scientiae damnata caligat ad utilis
 6    X         |    poeseos rudis non hunc ideo a scientiae aut praestantis indolis
 7    X         |         Adrianus Imperator famam scientiae quaerebat, et forte in Favorinum
 8    X         | legionibus moderari sit altioris scientiae quam quicquid exercito et
 9   XI         |         contemptis periculis, ad scientiae bellicae famam eique destinatum
10   XI         |     certae ac propemodum divinae scientiae in vulgus emanabit. Et hanc
11  XII         |  litteras ardor paulo ante ipsum scientiae nomen fastidiose damnantis.
12 XIII         |         sapientiae gloriam atque scientiae haud raro indigni homines,
13  XIV         |        oratio illum ad militaris scientiae fastigium, velut aliquo
14   XV         |          in pretio) ostentatione scientiae et verborum pompa vibrans
15   XV         |          articulos in praecipuae scientiae partem habent. In iis aliquid
16   XV         |          institutis raro maioris scientiae cura est, et ut plurimum
17   XV         |   magistratus in praemium illius scientiae destinentur, nil mirum est
18  XVI         |     Eludant ut volent maiestatem scientiae per contemptum atque iocos
19  XVI         |       quae utique ex praescripto scientiae regi debent) tremere solent,
20  XVI         |    sapientia ei quam profitentur scientiae insistunt. Ceteros verius