Liber,  Caput

 1    I         |          Adhuc Cyrus, qui Persarum imperium condidit, pastore genitus
 2   II         |           donec externae gentes in Imperium invaserunt, et (quod luctuosissimum
 3  III         |           Eo modo nec diu externum imperium tenuit, et sola est in exitium
 4   IV         |       cuius spiritu insula in unum imperium coaluit.~Anglia felicibus
 5    V         |          nisi iam illi antea extra Imperium sedes? Ubi regia, qua91
 6    V         |          manserunt. Qui Hispanorum Imperium aspernati in rempublicam
 7    V         |     auspiciis ducis sibi fasces et imperium debentis. Quippe ab aratro
 8   VI         |        impetu et tantum ad naturae imperium, sed erudite et cum artificio
 9   VI         |            exercuit quam cum illud Imperium, ingenti spiritu Romanae
10   VI         |  reipublicae ius est, tamen summum imperium penes paucos ex senioribus
11  VII         |         vastum tamen et dissipatum imperium suorum civium coloniis aut
12 VIII         |       malisque geniis ad veneficae imperium ventos cientibus, quae aliquanto
13   IX         |        cuius manu impetuque partum imperium (mirum dictu!) videtur afflixisse.
14   IX         |     significet nihil te cunctatum; imperium, statim ut iussus es, urbem,
15   IX         |          orantesque nunc162 saltem imperium sibi et provinciam prorogari.
16   IX         |          iacuerunt. Et illud forte imperium, iam deficientibus ventis
17   XI         | accenduntur ad tumultum. Aspernati imperium non Alexandri conspectu,
18 XIII         |           aut caecae popularitatis imperium aut permissa proceribus
19 XIII         |      terribiles, scelere quaesitum imperium adeo foedaverunt ut peius