Liber,  Caput

 1    I         |      fortuna iubebat, in illius genus et parentes quaesivit, mox
 2   II         |         tamen scientiae quoddam genus animis et temporibus illis
 3   IV         |    sedibus tam pervicacis ferae genus exstinxit. Ita fortuna per
 4    V         |    remittere ignis incepit, hoc genus hypocausta ingratis odoribus
 5   VI         |        producit. Nullum curarum genus quod divitias promittat
 6  VII         |        durant. Robustum hominum genus, laborisque illius patiens,
 7   IX         |   Turcae, Iudaei~Turcarum ferum genus et ad urbium, artificiorum,
 8   IX         |       non vile aut pudendum ibi genus. Hinc reginae paelicesque
 9    X         |      eiusmodi hominum est aliud genus prima fronte tam a specie
10   XI         |       audaciae — sed tutioris — genus et in quo grassari infimae
11   XI         | censentur.~Est aliud ingeniorum genus, paene ceterorum omnium
12 XIII         |        artisque plenissimum hoc genus servitutis, vilem demissumque
13  XIV         |   laboriosissimum negotiationis genus exerceant. Quot artibus
14  XIV         |     deiecti.~Est aliud egentium genus contumaci Spartanaque patientia
15  XIV         | humilitas ac nonnumquam fraudis genus in quod non se secreto dimiserint,
16  XIV         |    procerum multos ineptissimum genus esse; hos se non multum
17   XV         |        sors ipsa patronorum (ut genus humanum etiam sua auxilia
18  XVI         |         sunt. Est aliud hominum genus longeque frequentius profitentium
19  XVI         |     Ceterum omnium litteratorum genus in duas rite classes distinxeris.