Liber,  Caput

 1  Ded         |          Quid?” inquies, “Externae gentis homo divertis2 ad peregrini
 2   II         |           Facessat in omnibus suae gentis praeceps favor simulque
 3  III         |        moris sollicitabis curiosae gentis studia, simplicius peregrina
 4  III         | turbulentius despumant, ita istius gentis ad humanitatem et cum senuerit
 5   IV         |  peregrinis quam in patricios suae gentis exserta est, qui opulentiam
 6   IV         |          seductus; seipsos et suae gentis mores, ingenia, animos eximie
 7   IV         |          iurgantes apud illos suae gentis principes dequesti privatas
 8   IV         |        nitentibus ope quam ut suae gentis hominum, qui in externis
 9    V         |      venerari. Quod si fortissimae gentis fatum delecto principi totam
10    V         |           delatae et summum illius gentis robur, si tam pati absentis
11    V         |           quo potissimum modo suae gentis affectus impellerentur,
12   VI         |           terrae. Sive igitur tuae gentis homines amas, ibi frequentiam
13 VIII         |        copia viles facit. ~Indolem gentis ideo magis arduum scire
14 VIII         |           fecit. Hinc scias magnos gentis animos nimiumque tumentes
15  XVI         |            vel superstitionem suae gentis inflectat. Neque (ut in