Liber,  Caput

 1   II         |    sententia mutuam sapientiam multi sumebant.~Etiam, quoscumque
 2  III         |        e sordidissimis artibus multi compendiosius ad divitias
 3   IV         |        philosophi deliraverunt multi ex his opinantur aut credere
 4   IV         |       Anglia publice eiuravit, multi autem sic in contrarium
 5   IV         |         Optimates sincera fide multi eximios animos dignis suo
 6    V         |        possint. Ex optimatibus multi, qui suis opibus moribusque
 7    V         | potuissent. Sed ex his populis multi durius hac aetate se habitos
 8 VIII         |        mercaturae commercium. ~Multi incolae sunt, neque tamen
 9   IX         |     erit,” inquit, “quod habeo multi operis, sed nocentissima
10   IX         |      acerbitas iniuriae valet. Multi cibi gens et plus curando
11    X         |   saepe sui fiducia pervertit. Multi enim suae imbecillitatis
12  XII         |     universe sententiam feras. Multi enim adeo felici ad disciplinarum
13 XIII         |     principibus conciliat, ita multi artificio et calliditate
14   XV         |    timere. Nam et excultis (ut multi sunt) iudicum animis potes