Liber,  Caput

 1    I         |      nactus, aliquando iusta et ad sapientiam sufficiente moderatione
 2   II         |       unius recta sententia mutuam sapientiam multi sumebant.~Etiam, quoscumque
 3   IV         |   spiraturi, si videantur communem sapientiam ut profanam vilemque neglegere,
 4    V         | consultationi misceri; cum illa se sapientiam esse sumpturum. Hilarior
 5    X         |      lacesset, et veram exactamque sapientiam in egregiis sed tardis hominibus
 6    X         |   sufficientium ad veram longamque sapientiam haud dubie contemnes. Quod
 7    X         |           in hanc tantum abortivam sapientiam felicium.~Alii autem quibus
 8    X         |        virtutibus homo ad privatam sapientiam et publicam factus, aut
 9    X         |         rebus sunt, antecellit? An sapientiam Graece tantum aut Latine,
10  XIV         |       quasi suorum omnium ingeniis sapientiam possint infundere, debeatve
11  XIV         |       obnoxii non ii tantum quorum sapientiam subitis muneribus fortuna
12  XVI         |        initium faciunt, sive veram sapientiam habent sive ambitioso errore