Liber,  Caput

 1    I         | urbibus quotque imperiis haec sapientia saluti fuerit, quanta etiam
 2    I         |       qui longa senectute sua sapientia fruantur, orbemque illa
 3  III         |     prudentiam, veluti matura sapientia compositi verba tarde euntia
 4    V         |      inter nos agitantur, tua sapientia modum imponat.” ~Ille brevem
 5   VI         |    favore peccantibus? Sed et sapientia caelestis et humanae prudentiae
 6    X         |         nisi forte non verius sapientia illum amabit, qui augurari
 7   XI         |  incolumes duces esse, quorum sapientia saepius hostem quam armatorum
 8   XI         |    nec cessante commercio cum sapientia loqui? Ita enim dixeris
 9  XII         |      elegantia de ingenio aut sapientia iudicandum. Saepe enim in
10   XV         |       apud quas non ex Romana sapientia, sed ex municipali et nonnumquam
11  XVI         | denique quibus vera fortisque sapientia mentem dedit ea vitia insectandi,
12  XVI         |     quorum aliqui vere ac cum sapientia ei quam profitentur scientiae