Liber,  Caput

 1    I         |    concedimus, ne tunc primum robur enascens timeat ad vincula
 2   II         | restabant valiturum citavimus robur. Etiam omni discordiarum
 3    V         |       et summum illius gentis robur, si tam pati absentis principis
 4    V         |       nauticam curavêre. Inde robur atque opes omnia litora
 5    V         |      ab Hispano Belgii summum robur et utriusque solis divitias
 6    V         |     poterant ad inexpugnabile robur educi. Sub prima igitur
 7   VI         |   Atticae eloquentiae efficax robur ad sui vulgi aures accommodaverunt.
 8   IX         |       Si in nostrorum hominum robur inciderent, fortasse equorum
 9    X         |     erant, sed suarum mentium robur inconsulte spectantes, laboribus
10    X         |   quia egestis mentibus novum robur sufficit ac plerumque solutum
11   XI         |  plurimum eiusmodi ingeniorum robur stipat), tum vero eximii
12   XI         |      intentione fractum animi robur, ubi odisse incipit hanc