Liber,  Caput

 1    I         | contendant. Praeterea cum aetate sensim veluti ex captivitate deducendi
 2    I         |      servatura. Sed crescentibus sensim annis hebescit, instar roris
 3    I         |     senectus, velut aliquo aestu sensim inundans, sanguini primum
 4   II         |  Germaniaque, ad ultima Orientis sensim infusum — quid erat nisi
 5 VIII         | multitudine aliquid suorum morum sensim in illam regionem transfundente.
 6 VIII         |      ipsum triclinii teporem iam sensim diffluente. Illo rex digitum
 7   IX         |       tantae reverentiae impetus sensim creditur iam torpere sub
 8   IX         |     Austriae obsidione temptare. Sensim tamen Bizantinae deliciae
 9  XII         |     excutere tantum pondus, nisi sensim neque sine suavitate incumbens
10  XIV         |        maioribus opes nascuntur. Sensim alios divitiae attollunt
11  XVI         |       defectionis consilium nisi sensim prodere non sunt ausi, vel