Liber,  Caput

 1  XIV         |         dantur, recessit in patriam Mella, arctis primum foederibus
 2  XIV         |         altiorem extulit sortem. Et Mella in Caepionis patriam quibusdam
 3  XIV         |         ducebant: “Quid tu, inquit, Mella, in carcerem me an thalamum
 4  XIV         |     nemoribus meis premo.”~Abnuente Mella sibi patrios equos esse,
 5  XIV         |              refert, ocreas geris?” Mella contemptim has sibi in hiemem
 6  XIV         |           scis cuius sit?” Cum suam Mella assereret: “At tibi,” ait
 7  XIV         |           negavi mihi esse,” inquit Mella. “Sed me putas tantae urbis
 8  XIV         | indignationi accesserat, sed voluit Mella in totum huic scaenae sufficere.
 9  XIV         |           iuris oppidanos?” Ad haec Mella paene professo risu nihil
10  XIV         |       polliceri.~Stupebat attonitus Mella tantae dementiae verba nisi
11  XIV         |             finis, quo270 attonitus Mella impense subitas divitias