Liber,  Caput

 1    I         |  temporibus acceperit, pertinaci felicitate servatura. Sed crescentibus
 2   IV         |          vitio animis, sed nimia felicitate laborare. Ut enim ad exstimulanda
 3   IV         |       nisi multo tempore et mira felicitate absolutum. Iam biennium
 4   IV         |         aestimanda. Quippe multa felicitate colonos ex Anglia Scotiaque
 5    V         |        convivia nebulas mirabili felicitate exsolvunt, adeo ut in multam
 6   IX         |      campos reliquerunt invitati felicitate viciniae: ducis quem sibi
 7    X         |          scientiarum partes pari felicitate impleverit, sed satis est
 8    X         |        patriae idoneus non eadem felicitate a Musis amabitur, nihilominus
 9 XIII         |   avidissimis pectoribus de illa felicitate bibunt. Neque enim lassare
10 XIII         | plerumque autem Prudentiae in ea felicitate positos posse servare. Ideo
11 XIII         |        donati. Multo parcius cum felicitate hominum actum, rarumque