Liber,  Caput

 1  III         |    exuberans, eique non efficta prudentia frenum imponens, ea demum
 2    V         |        hanc pestem aspernantur. Prudentia autem, ut non illic subtilia
 3   VI         |     dicam? Istis quidem sincera prudentia victuris, illis autem tantum
 4    X         | excipere improvisis salibus vel prudentia, quae facilis et nata sub
 5   XI         |     tamen accersere consilio ac prudentia possit eaque, cum opus est,
 6   XI         |   indoles arcano pondere, velut prudentia, suos sensus et animi libidinem
 7  XII         |  hominis longo usu, qui tam sua prudentia quam erroribus in ista arte
 8 XIII         |    constituunt, omnis ars atque prudentia inspicientium in eorum genium
 9 XIII         |      indulgent, ita dispensante prudentia ut amor saepe et per intervalla
10 XIII         |        minus quam cum Musis aut prudentia locuti, corruperunt. Sed