Liber,  Caput

 1   IV         |        semel persuasit, cui maxime credunt. Iracundia in promptu, sed
 2    V         |         sobrio convivio peregrinos credunt excipere, et tunc verissimam
 3    V         |      magistratibus de religionibus credunt, et vix sacrorum ritus79
 4 VIII         |         ipse vindicet. Maxime sibi credunt, nec maior libido est libertatis
 5   IX         |           etiam, quamquam canes et credunt et vocant, non arcent a
 6  XIV         |         ipsam pacem imbuunt, nihil credunt praestantius quam timeri;
 7   XV         |     miserorum, qui se tribunalibus credunt! Ministraturos iudicibus
 8   XV         | testantibus magistratus et iudices credunt. Iam olim ita tradito more
 9  XVI         |            tantillo penso defuncti credunt se nihil caelitibus debere,
10  XVI         |      pulchre et cum laude decipere credunt, etiamsi ementitis300 argumentis