Liber,  Caput

 1   II         |       cum incolis subita nec ad amicitiam valida pacta iungentes?
 2   VI         |       alligante, ut interdum ad amicitiam plus valeat hospites simul
 3   VI         |  humilitate verborum gestuumque amicitiam colentes multum quoque de
 4 VIII         |      artibus parique livore. Ad amicitiam facillimos putes, sed haec
 5   XI         |    iniuriam amant. Nec212 inire amicitiam faciles nec solvere; illiusque
 6   XI         |    initia; non ad fidem, non ad amicitiam fortis; sui dissimilitudine
 7  XII         |       benevolentiae nexus, quem amicitiam — sed ardentem — appellaveris;220
 8 XIII         |     aemulationem exardeat, quae amicitiam exstinguere solet et praeterea
 9  XIV         |        primam quae obvia fuerit amicitiam aperto; hos aut sententiam
10   XV         | Masinissae, qui et ipse Romanam amicitiam colebat, cum Poenis dissidium