Liber,  Caput

1    I         |         quaecumque suppliciorum metu colimus, eadem tristi fastidio
2  III         |   fortunae homines vera, nec ex metu aut sola institutione, reverentia.
3   IV         |      regem nunc vero et salubri metu colentium.~Scotis praeceps
4 VIII         |      reverentiam dominorum acri metu cogantur et premente spem
5 VIII         |   hominem peremisset solveretur metu iudiciorum si in iacentis
6 VIII         |         quibus (ut placet) sine metu et sentire volunt et loqui —
7   IX         |          quaedam vi capit, alia metu aut factione subigit. Sic
8   XI         |      Tunc pudore scilicet atque metu cohibetur insana cupiditas,
9   XV         | vultusque diversi, hi exanimati metu, spe alii exultantes, ita