Liber,  Caput

1   II         |  interpellare posset cogitationum ludum dulcissima libertate errantium.
2  III         |        cenam, ita ad hunc feralem ludum invitati ultro subeunt,
3   IV         |    laborique haud aliter quam per ludum intenta plebis solertiam
4   VI         | iuventutem, ibi humanitatem velut ludum aperire nostri homines arbitrantur.
5   VI         |         redire mitissimi temporis ludum, percussoque animo in elapsae
6    X         |          Hunc178 illius mirabilem ludum, tot hominum affectibus
7  XII         |          studiis diligentiae suum ludum negaturus videbatur. Ab
8  XII         |       saepius iussus secedebat ad ludum. Amoris impetus, cui haec
9 XIII         |          qui intempestivum tandem ludum in egena senectute inutili