Liber,  Caput

1  III         |     properant, et eam nobilitatis gloriam suae genti emere, quam absque
2    X         |    adulatione corrupti nonnumquam gloriam eloquentia quaesitam scribendi
3   XI         |       raro immeritis hominibus ad gloriam et praeconia suffecit. Nec
4   XI         | tribunorum aut centurionum numero gloriam suorum sanguine non quaesivit?
5 XIII         |           contendit. Subtilitatis gloriam amat, eloquentiae, fortitudinis,
6 XIII         |      quaerentibus, ita sapientiae gloriam atque scientiae haud raro
7  XIV         |         procedit, factis illis ad gloriam animis, sed nonnumquam inconsulta
8   XV         |     adesse. Merces autem, praeter gloriam, magnificae rei adeo nulla
9  XVI         |           quod in303 illis non in gloriam tantum fama, sed et in opes