Liber,  Caput

1   II         | caligine ingenium redire. Ita saepius orbis cultis hominum moribus
2   IV         | audaciae caligine pleni de se saepius post funestos exitus queri
3   IV         |   suae nobilitatis obstinatis saepius audientium risus quam lacrimae
4   XI         |  duces esse, quorum sapientia saepius hostem quam armatorum impetus
5  XII         |     surgebat, nec aliter quam saepius iussus secedebat ad ludum.
6 XIII         |   monendo verecunde usurpare; saepius meminisse hos esse principes
7 XIII         |    suae famae veras voces non saepius quam ipsi reges exaudiunt.
8   XV         |      respublica credebat. Non saepius in acie Pompeius quam sub