Liber,  Caput

1   II         |                velut ultimam artificis manum, cuius supercilii esset
2   IV         |         Hispanum, adhuc fatali cassidi manum credere dubitantem, decemque
3    V         |                scis non parvam militum manum sub signis meis esse. Hos
4 VIII         | circumstantibus unus in dexteram regis manum, ut forte fit, intuens advertit
5   IX         |         litteris an successori armatam manum obiiceret, audaciae veniam
6    X         |            propitiam virorum principum manum, qua ad dignas sua industria
7   XI         |            incubuerint, si non exactam manum summeque felicem attulerint,
8 XIII         |       difficultates premunt, propitiam manum dare et veluti adesse naturae