Liber,  Caput

1  III         | gentium indolem lascivire. Ad extremum oblivisci armorum aut ad
2   VI         |   immanitatem aut latronum in extremum saevitiae abiit. Galli non
3   VI         | populi ingeniis debuerunt. Ad extremum non alibi sanctiorum virtutum
4  VII         |       tot Romanorum primo, ad extremum sui victrix. Lusitania quoque
5 VIII         |    misera coniunx optasset ad extremum grandi ictu dicitur huius
6   XI         |    militis enixius obiret. Ad extremum etiam vitae clara illius,
7  XII         |      inhaerere sermonibus, ad extremum eodem ipso die efflictim
8  XVI         |      sacra vetabant, etiam in extremum periculi excurrens. Mox