Liber,  Caput
1    V         |       dynastias quam privatae sortis hereditatem dividunt. Eo
2   IX         |  ausum aspernari tam deiectae sortis cladem.~Non aliud in Turcis
3 XIII         |     modo tyrannus ut plurimum sortis suae, non ingenii vitio
4  XIV         |       consciis hominibus suae sortis ac indolis eique absque
5  XIV         |      queri de iniquitate suae sortis quam excusare aut tegere
6  XIV         | obliti deducuntur in superbum sortis illius de qua exiere contemptum. ~
7   XV         |    iactantur si, tamquam suae sortis puderet, in militares animos
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License