Liber

 1     I|   principis demum affatu erigitur. Tum ex acri contemplatione in
 2     I|           coloribus effingere, sed tum patuit&emdash;quod vix credas&
 3     I|          me a virorum congressibus tum natura revocabat, tum praegrandis
 4     I| congressibus tum natura revocabat, tum praegrandis infelicitatis
 5     I|            amicos volens abdicavi. Tum demum ex opinione mea vivere
 6     I|            fessa in molle gramen.~"Tum vero duplices in caelum
 7     I|         lucem. Etsi intra minas se tum furor continebat.~"Ingeniosa
 8     I|            crediderat quod optabat tum pristino amore recalens.
 9     I|         gratulatione exprobrantem. Tum in me, quam accenderat iratus
10     I|          reddidit, eoque [43] veni tum ut artis meae gauderem fide,
11     I|          artis meae gauderem fide, tum ut faciem qua candidiorem
12     I|          specu sauciam exturbavit. Tum eodem ferro praesens exitium
13     I|      omnibus extinctam prostare.'~"Tum vero capta et triumphata
14     I|           benevolentia erga ipsam, tum in latronem odium mire increvit,
15     1|     plerorumque animis. Esto. Quid tum? [67] Pauci legent illa
16     1|          cum remunerandae pietati, tum iniuriae vindicandae invigilasse.
17     1|        saliens venis erumpebat. 16 Tum nympha, principem intuens: "
18     1|          Hyperboreis notum. Exigua tum temporis (fatebor enim)
19     1|   magnifico carmine promisit. Haec tum animo volutantem et expectantem
20     1|        etiam timeri vis.' Suboluit tum mihi de Amore, loci praeside.
21     1|       exstaret tamen minax cuspis. Tum vero me intravit calor et
22     1|         difficile est deum capere. Tum honore imposito rubentibus
23     2|         quem aesculo33 defregerat. Tum pullo habitu succinctus
24     2|          suae se comitem praebuit. Tum, quo splendore in caelo