Liber

 1     I|            sicarium amovisset timor (adeo ingentis mali species ipsis
 2     I|        quaedam caeli notaret; petere adeo veniam quod non citius Iovi
 3     I|             Viderint qui inimicitiis adeo ac bellis nomen quaerunt,
 4     I|            illecebram hostium, ipsos adeo amicos volens abdicavi.
 5     I|         vultum explicuit. Neque enim adeo induruerat crudele pectus
 6     I|            sanguis et praeda. Multos adeo neque ignobiles populos,
 7     I|              sibi reliquissem. Ipsam adeo noctem, Luna duce, trepido
 8     I|          cadere in subiecta aspreta (adeo a femina delusum pudor et
 9     I|             iam esse videbatur mihi, adeo mentem irritis suspiriis
10     I|            officiosam se ostenderat! Adeo infideles sunt quae scelere
11     1| specta[58]culo huic admovisti. Neque adeo hic fons exstinguit, sed
12     1|             sine usu putrescant. Sin adeo Boeoti fuerint ut ne sentiant
13     1|           gloriâ abiisse.~"Nec mirum adeo caelestes non dedignari
14     1|        carmine exorata est. Sed hanc adeo mei [80] diligentem fuisse
15     1|              errantem mutavi animum. Adeo difficile est deum capere.
16     2|             posthaberetur. Brevisque adeo via est tollendi controversias." "
17     2|        superis has rixas ferri. Ipse adeo, si Pallas essem, non aliâ
18     2|             homunciones, quod Amorem adeo refugitis? Ipse dat, ipse
19     2|     decerpere voluptatem vellet. Vix adeo curare corpus, vix necessarium
20     2|            itaque causam tabis magis adeo ut solaretur quam quia nesciret,