Liber

 1     I|      exemplis felicissime florebat, princeps quidam Atheniensium, Theophrastus
 2     I|            modestia respondens [10] princeps negat titulos divinos suis
 3     I|        robur, ferreum esse.~Interim princeps, ne suavitate [17] colloquii
 4     I|         conficeret."~Hic interfatus princeps: "Non miror, hercule, in
 5     I|           Licetne scire," subiungit princeps, "deum illum domitoremque
 6     1|       industria huc traxit virginem princeps aspecturam quo gauderet.
 7     1|             memoriam. Postquam ergo princeps variis sermonibus reginae
 8     1|     confundere sonos viderentur. 17~Princeps, qui et ipse attulerat os
 9     1|        poetae narratio. Solvit ergo princeps convivium, et deducere virginem
10     1|            uti. Exoratus mitissimus princeps annuit. Obseratis igitur
11     1|         inter talia fluxisset, nisi princeps salutationis officio perfunctaturus
12     2|      tertius~Desierit loqui Psyche. Princeps autem admiratione aliquamdiu
13     2|            107]~His dictis avocatur princeps. Adfuitque famulus a Drasterio,
14     2|            cena, quam horto inferri princeps iusserat ut virgini plurimum
15     2|      generosâ mente appetebat. Ergo princeps: "Non infitiandum est, ait,
16     2|   multiplici metu."~"Altius, inquit princeps, haec evadit percunctatio.
17     2| periclitantes liberasset. Quippe et princeps, recluso terribilis ense