Liber

 1     I|    eludit.~Virgo autem, nondum satis mente compositâ, quamvis
 2     I|      femina, necdum respirasse satis a tam magno labore videbatur.
 3     I|   interrumpi coeptorum seriem. Satis proinde habeo hoc loco dicere
 4     I|    largior tibi quaestum meum. Satis opulentus fuero, te coniuge.'~"
 5     I|      pati abnuisti. Proinde si satis novi Actaeorum poetarum
 6     1|       Dum ita loquitur non sua satis, in salutationem eius Clearista,
 7     1| respondere. Congruere pleraque satis est. Nisi quid tu aliter
 8     1|    Immo se ipsos non excutiunt satis qui monstrari sibi malos
 9     1|    haberi quod non videam plus satis est.'~"Animadvertens soror
10     2|        Orco punienda dederetur satis audacter petiit. Amor non
11     2|         O misera! Quo te digno satis gemitu prosequar? A quo