Liber

1     I|      inviolata ac verbo servata caelo reddat.~"Miseram vero deam,
2     1|      dubium non est quicquid in caelo dicatur poema esse, ne sola
3     2|     sensit. "Utinam, inquit, in caelo essem ne non digna deo perpetim
4     2| praebuit. Tum, quo splendore in caelo nuptiae appararentur bellae
5     2|          inquit, comes, quia te caelo a Secretis esse video, interiorem
6     2|       paratae aedes, qui nondum caelo recepti humum pervagantur.
7     2|          Ita, quo penitius quis caelo se infert, hoc augustiora
8     2|     audetque, nondum sufficiens caelo tenuitas credenda est. Animo
9     2|  expendit.~Et iam Veneri quoque caelo matura videbatur, cum forte