Liber

1     I|     magis credidit quod olim sensit unicuique bonorum, unicuique
2     1|     auream, quae me laesit!" Sensit, postquam haec locuta est,
3     2|   sciret utrum deus (quem ut sensit, sic timebat maxime) vindicaturus
4     2|    infelicitatis suae Genium sensit, ibi vero deficiens et caecata
5     2|      laudes, hymnos solveret sensit. "Utinam, inquit, in caelo
6     2| rarius visebatur in publico. Sensit nutrix animadvertitque genas
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License