100-arden | ardeo-conse | consi-domus | donab-foedi | foedu-indus | indut-lumin | luna-oderu | odiss-praem | praep-rumor | rupis-syndy | syrte-zonam
               bold = Main text
     Liber     grey = Comment text

1 1 | congressum mihi permitteret. [100] Diu restitit votis meis, 2 1 | impietatem retundi valide [102] credebam si experientiam 3 1 | inferant mortalibus dolisque [103] saeviant, quis neget? Rem 4 2 | certe proditione laesit." [107]~His dictis avocatur princeps. 5 2 | factum dixeris. 28 Laetata [108] virgo muneri suo verbis 6 I(2) | Cumaeae; Pl. H.N. 19.10-11~ 7 2 | miraculum aut mundi finem. [111] Possent equidem si admitteretur 8 2 | mirari deûm patientiam. [114] Nonne enim Pallas, quae 9 2 | curam atque cogitationem [115] meam talia effugisse, scito 10 2 | Hoc Lydio velut lapide31 [116] sapientes a vulgo palam 11 Edit | Humanistica Lovaniensia 17 (1968) 117-156. Multa menda in eam 12 2 | tuetur partes. Longum est [118] praecepta cuiusque singillatim 13 2 | legesque numinum, contra [119] loquendi rationem, transfigurant 14 2 | ipse alit et continet [121] omnia; ipsius sunt, ab 15 2 | obiurgatio, aut misericordia non [122] transluceat. Tantumque 16 2 | boantis tergum lentis ictibus [127] sulcare coepit, subinde 17 2 | hiat faucibus. In has qui [129] semel inciderunt (quod 18 I(1) | venationis apparatu ex V. Aen. 4.129ff.~ 19 2 | implicantur ad unius monstri [130] horrendam effigiem. Nihil 20 2 | dereliquisset. Nec alius ad hanc [133] provinciam aptior videbatur 21 2 | peteret admittit. Nec ignorat [134] Veneris instinctu fieri 22 2 | diva curru, inveheretur, [135] cum nubila divideret terrasque 23 2 | vim obstare testaretur. [137]~Novum quasi principium 24 2 | dei auxilium, quod audaci [138] spe celerius invenisset. 25 2 | igitur viam, Theophrasto [139] stupenti familiaeque universae 26 2 | VITAE CONSORTIUM ELEGISSET; [140] QUOD PECCANTI NON DEDISSET 27 2 | VINDICE TELO MITIGASSET. [141] LEGITE, POSTERI, VEL TENETE 28 2 | potius commendabant aera, [142] quibus arma strenuorum 29 2 | hunc in modum disseruit. [144]~"Primo caeli regia, Orco 30 2 | visus. Huic altissimae [145] quaeque aedes proximae 31 2 | insulâ stupuisti. Hîc et [146] virtus oculis aspicitur 32 2 | theatro velum, quod sublatum [148] aliquamdiu pependit et 33 2 | Spartanas, ferre docuit. Minois [149] divinis legibus situm atque 34 I | aspernari amicas veteres. [15]~Laxata deinde paulisper 35 2 | non amici illi curae. [150] Nihil erat in terris unde 36 2 | reperiantur. Exemplo totam [152] illustrabo causam. Proni 37 2 | Mox praetemptans ter aut [155] quater an posset librari, 38 Edit | Lovaniensia 17 (1968) 117-156. Multa menda in eam editionem 39 I | viliora sudare. Peracta [16] quippe fatorum censebat 40 I(8) | Cretensis; Apol. Argo. 4.1638~ 41 Vita | Interitus", scripsit. Anno 1656 in facultatem iurisprudentiae 42 Vita | Ratisbonensis creatus, anno 1659 Giessam progressus intravit 43 I(3) | auxilio advolabat (V. Aen. 10.166), ut Theophrastus equo Tigride 44 Vita | introductionem et notas" scripsit (1660).~Ratisbonam reversus per 45 Vita | linguae ("Comoedia Amici" 1663, "Tullia tragoedia" 1667, " 46 Vita | 1663, "Tullia tragoedia" 1667, "Die getreue Alcestis" 47 Vita | ubique inveniuntur; "Eclogae" 1671, "Paraphrasis Psalmi XLVII" 48 Vita | Die getreue Alcestis" 1681); opera de origine et statu 49 Vita | scripta ("Lobsingende Harffe" 1682, et alia); opera scaenica 50 Vita | germanica linguae latinae" 1686 (non vidi). Opera quoque 51 Vita | Facetiae" ad usum scholasticum 1689, et haud minimi momenti, 52 Edit | bey Theophilo Georgi, 1705. Quis verterit non liquet. 53 1(22)| V. Aen. 4.175~ 54 I(2) | Cumanae/Cumaeae; Pl. H.N. 19.10-11~ 55 Edit | Oberpfalz und Regensburg XCVIII (1957) 5-200. Opus luculentissimum 56 Edit | Humanistica Lovaniensia 17 (1968) 117-156. Multa menda in 57 Edit | Fovendae commentarii 5 (1982) 21-29. Emendanda in editione 58 Edit | Robert Schilling, (Paris) 1983, 337-345.~ 59 Edit | Regensburg XCVIII (1957) 5-200. Opus luculentissimum nusquam 60 I | non humillima, ni fallor, [22] mente tam saevos ignes 61 I | quae non redeunt, quae [24] spoliant emittentem. Immo 62 I(4) | vestiuntur. Cp. huius operis p. 25 et p. 58 et St. Theb. 2. 63 I | ignotam deduxerunt. Omnibus [27] hic curis vacua, praeter 64 I | Quippe Sirenum quodam [28] ritu latrocinia agitat. 65 2(33)| cp. V. Geor. 2.291-2 "Aesculus.../...radice 66 I | dissociabilis invenior. Ego autem [30] non intellego quî magis 67 2(31)| Plin. H.N. 33.126. Lapis Lydius aurum 68 Edit | Schilling, (Paris) 1983, 337-345.~ 69 Edit | Schilling, (Paris) 1983, 337-345.~ 70 I | nimirum regulum agis.' [35]~"Rursus ex triumpho descendens 71 I | et antrum et me sub illo [38] demonstravit, haud tenuit 72 I(4) | Theb. 2.664, Sil. It. 3.394.~ 73 I | me ardebas? Nisi forte [41] liberationis meae spe accincta, 74 I | habeam sidera, tuque post [42] triduum amicam experturus 75 I | huius Ledae reddidit, eoque [43] veni tum ut artis meae 76 1(24)| Per. Ven. 44~ 77 1(15)| cp. V. Aen. 6.445~ 78 I | foramen, tubae simile, [45] cunctae assidentium voces 79 I | quiritatione proclamavit. [46] Eadem quae paulo ante in 80 I | timebam exercitum. Et anus [47] quidem in litus usque prosecuta 81 I | metam pervolavit. Laeti [48] igitur in terram emicuimus, 82 I | deprecor.' Tantum poteram. [49]~"Ille contra pergens quo 83 I | qui volunt. Etiam apud [53] nos Amori tuo arae calent." 84 1 | honori Psyches), manum [54] assidentis decore prensavit 85 1 | ut saliente circa gemmam [56] aquâ ipse etiam motari 86 I(4) | huius operis p. 25 et p. 58 et St. Theb. 2.664, Sil. 87 1(15)| cp. V. Aen. 6.445~ 88 I(11)| V. Ecl. 10.59-60 "Cydonia cornu / Spicula" 89 1 | cenae custodire monuit. [61]~Iamque epulum erat initum 90 1(17)| Secundum Plat. R.P. 617b-c, in sphaera quaque totius 91 1 | operum, exclamat, quos [62] aurea ista tulerunt tempora, 92 2(32)| ensis Aeneae, V. Aen. 8.621.~ 93 1 | ornandum fuisset. Et tu quidem [65] saeculo illustrando sufficis. 94 1 | sales aut furorem Bacchi [66] aut inania denique fabularum? 95 I(4) | et p. 58 et St. Theb. 2.664, Sil. It. 3.394.~ 96 1 | partes defuisse duas, quas [68] a numinibus, quae laudavisset 97 1 | Num enim alia lege ipsos [69] inter se fabulari credis? 98 1 | vitales pete; ne sanguinem [72] perdat fidus amans, qui 99 1 | orbes caeli custodiunt, [73] suaves confundere sonos 100 1 | nostrûm sua vice repetiit. [76] Alium dehinc versum pari 101 I(7) | natus dicitur." Per. Ven. 77 et Tibullus 2.1.67-8. Ut~ 102 1 | traxi, dum alius, Thebanus [79] patriâ, praedam abstulit. 103 1 | est. Sed hanc adeo mei [80] diligentem fuisse ut quotidie 104 Font | amorum poetae Ilpandri (74-81) digressio est. Genus tamen 105 1 | hic fuisset? Intellegis [83] peccatum tuum, Psyche? 106 Font | mystica nocte in horto (84-85). Ut supra diximus, fabula 107 Font | mystica nocte in horto (84-85). Ut supra diximus, fabula 108 1 | terra, firmior surrexit. [87]~Omne forsan tempus inter 109 1 | procedente: "Hoc, inquit, [88] Chaos est, ex quo sidera 110 I | plenas egit gratias virtuti, [9] cui etiam non imploratae, 111 1 | domum, terram, et pendere [91] me supra fluctuans aequor 112 1 | viverem. Nondum tamen quo [96] res eventura esset liquido 113 1 | exosculata, iterum iterumque [97] legi, perque omnes affectus 114 1 | quae repente animum mihi [99] tam sincera, tam dulcis, 115 Edit | G. Hentz edd., Hommages à Robert Schilling, (Paris) 116 I | consultissimum arbitrabar silvis abdere. Quid enim? Cum sororibus 117 I | accommodare quod hostis iaciens abdicasset. Non diu igitur cunctata, 118 I | ipsos adeo amicos volens abdicavi. Tum demum ex opinione mea 119 2 | qua de causa soleat in abdito est, nisi forte puer neminem 120 1 | benevolentiae signis, puellam abducit in gynaeceum. Ibi praeparatum 121 I | Sed vix passus quinque aberamus antro, cum in caecum barathrum, 122 1 | paulo post cum tenebris abibat. Idem proximâ, idem aliis 123 2 | quam esse debeat, nec in abiectis et neglegentibus vulgi animis 124 1 | Derisus ergo unde veneram abii. Ultro ego Cydippen virginem 125 2 | ali[153]quid in pondus, quod abiicere oportet.~"Habes causam deficientis 126 1 | donatum sublimemque gloriâ abiisse.~"Nec mirum adeo caelestes 127 I | utinam per hoc infelix pectus abiisset! Quo enim nunc me verterem? 128 2 | Philotimus instar fulguris abiit et regiam Erebi petivit.~ 129 I | documentum, etiam cum pati abnuisti. Proinde si satis novi Actaeorum 130 2 | sacrificantem praedam Cosmo abripuit. Nec mediocris inter bonum 131 I | altissime humo insederat ut, abruptae fossae instar, aditum spelaei 132 1 | aspicies. Sed habeo quod abs te petam, si valeam impetrare. 133 I | misera Charybdin decidi. Abscessit enim pridem, vulnere iniuriae 134 1 | votisque et ge[78]mitu expetii absentem, quam praesentem neglexeram. 135 1 | immaturus et pervicax amor absentiâ dissolveretur, alio flentem 136 2 | nonnihil confusus excusavit absentiam Philotimi, negotiis tam 137 1 | picturâ, non expresso tamen et absoluto artificio, peritorum oculos 138 2 | quadamtenus et confusum, absolutum alterum et concordem."~" 139 I | incesta manu prospero divortio absolverunt, interdumque mecum, quasi 140 I | metu victrix conscientia absolvit. Innoxia, et tua vere, morti 141 2 | Neque enim auro et argento absolvitur, nec beryllis et unionibus. 142 | absque 143 2 | legibus situm atque senium abstersit, puerisque ediscendas ad 144 1 | Thebanus [79] patriâ, praedam abstulit. Thebas itaque profectus 145 2 | Amoris, qui extenuare et absumere clientes solet; qua de causa 146 2 | haerens se ostendit.~Ceterum absumpta cena, quam horto inferri 147 Edit | Quaestiones Vergilianae. Academiae Latinitati Fovendae commentarii 148 I | populos, ut Aetolos, ut Acarnanes, ut Scythas, ut Rutulos, 149 1 | colloqui mutuo ardebant, sed accedens ad aurem Theophrasti verna, 150 2 | aliquid trahere. Sed hoc accedit molestissimum quod, qui 151 I | pessimo latronum insidias acceleraret, ne paucitatem iuvenum, 152 I | exprobrantem. Tum in me, quam accenderat iratus pudor, figens oculos: " ' 153 2 | eorum amicosque in bellum accenderet, et multi sanguinis et plurium 154 1 | et ipso purpurae intuitu accenderetur magis in amorem: "Mihi quoque, 155 2 | tamen herilia postulata et, accensis vehementer Psyches iniuriis 156 2 | eo gaudio, quo par erat, acceptam simulacro Amoris imposuit.~ 157 1 | gratiosissimae Psyches formae accesserit, nam et regia purpura, [ 158 I | praegrandis infelicitatis accessio."~In hac mali mentione virgo 159 1 | thermis calidiorem. Nam simul accessisti, virgo, quasi officinam 160 2 | Quod ubi propius ad oculos accessit, par alarum videt quas Amoris 161 2 | familiaeque universae quicquid acciderat enarravit.~Nec contenta 162 I | 41] liberationis meae spe accincta, gaudium praesumpsisti. 163 I | quaerunt, qui Dirarum facibus accincti laeta Amoris sata populant. 164 1 | satisfactionem. Quae non deerit si me accipere tuumque credere volueris. 165 I | immortalitatem mihi contigisse. Accipi tamen vulnera et metus mortis 166 2 | Amoris sacra ferrent. Sed hoc accipias velim non de sacris exterioribus, 167 1 | excisae crystallo, nullam accipiebant noctem. Et, quo nihil mirabilius, 168 I | iniuriam ac ne vestigium quidem accipiebat. Fluxit sponte manu telum 169 2 | animo, quo ipsa subiit, accipiens, in sororem eius, caput 170 1 | aspicere contingit sponsum. Accipio oscula, patior amplexum, 171 I | huius tacitis clamoribus accitum; nec paenitaentiam agere 172 I | mentem mihi venit usibus meis accommodare quod hostis iaciens abdicasset. 173 1 | inquit, te informi monstro accumbere, viri condicionem diligenter 174 1 | Clearista, uxor principis, accurrit, receptisque mutuae benevolentiae 175 1 | Iniuriam fecisti deis, accusatis totiens de tui neglectu. 176 2 | subinde crescit, medio Erebi acerrimus. Quocirca, ut levius quisque 177 2 | quidam memoravêre) Styge aut Acheronte novies munitus difficilem 178 2 | sed doctrinâ, sed verborum acie, quae deprompta ex Amoris 179 I | explorat pollice earum aciem et praetemptat vulnera quae 180 2 | illustrius est quam ut humana acies ferre possit, eius tamen 181 1 | amorem numinis eumque tam acrem rapuit? Non ego detrectabo 182 I | affatu erigitur. Tum ex acri contemplatione in cultum 183 2 | iracundiae insit decor, ut acrimoniam habeat obiurgatio, aut misericordia 184 I | secreto inter nos colloquio acta sacrilegis auribus exceperat. 185 I | abnuisti. Proinde si satis novi Actaeorum poetarum ingenia, loquentur 186 1 | Ego cognito quid esset actum miseratione inflammari, 187 I | ni foedis eius desideriis actutum me dedissem. Mortem igitur 188 2 | probavisset, plausit alis, actutumque in sinum virgini pulcherrimum 189 2 | palatiis superbe praefulgent, acutis flammis ardent omnia. Subtiliores 190 2 | humus, sed omni densior adamante regressuris obstat. Ipse 191 I | humi genita, sustineam. Adamet quod quisque probat. Meus 192 1 | argumento cohaerere cuncta et adamussim respondere. Congruere pleraque 193 1 | memorabat, et mox tertium addebat et quartum et deinceps alios, 194 2 | praesentissima est felicitas. Addit enim fere laus ali[153]quid 195 I | unicuique etiam reipublicae additum esse malum quasi Genium, 196 I | fatis ita sciscentibus, me addixi. Deus, [23] deus est, qui 197 1 | argumenta sacra lectores adducunt, aversis a religione plerorumque 198 1 | inveniret lucrum, compotores nos adduxit, haud ignavos sane. Paucis 199 2 | in pudendam fugam vertit. Aderant enim iam et servi, non defuturi 200 2 | dictis avocatur princeps. Adfuitque famulus a Drasterio, fratre 201 2 | Iunonem se credidit. Sic adiri sidera dixit. Ubi vero invisum 202 1 | reddebant speciem. Gratias Horis adiutas hanc sibi sedem condidisse 203 I | antrum. Hanc ego scrobem, adiuvans naturae sollertiam, imposito 204 I | lucem aperire. Qui nunc adminicula sua repudians et vivus simul 205 2 | puellae orationem plausu admirationis pleno, seque honorificentissimis 206 I | cuneum differri. Ex quo admissos quasi in infinitum oculos 207 1 | laetius vestitum auream admittebat lucem. Discernebantur etiam 208 1 | admittimus, nonne alios contra admittemus et amplectemur bonos, quibus 209 2 | 111] Possent equidem si admitteretur bona mens ac recta ratio, 210 1 | Genios postulant. Si vero hos admittimus, nonne alios contra admittemus 211 2 | reprehendit; quod Cosmo peteret admittit. Nec ignorat [134] Veneris 212 2 | iterum es manibus meis." Admonita his ultimis verbis Psyche 213 I | nubere et pristinae cladis admonitam dolore conficeret."~Hic 214 I | non fefellisset. Simul admonito calcaribus equo (Tigrin3 215 I | furtivo iudicio reum fieri.~Admotus continuo virgini iussu principis 216 1 | Tu me specta[58]culo huic admovisti. Neque adeo hic fons exstinguit, 217 2 | candebat pectus eius mirifice adolevit. Nec iam dapes, nec somnus, 218 I | nescioquae verba dicere, quibus Adonis Procrustae miscebatur, et 219 1 | soporem expectavit meum.~"Adorato igitur numine, cuius tam 220 1 | amor ac laetitia. Postquam adoravit mente sanctissimum sibi 221 2 | epulum, uti thalamum divinum adornaret unguentatis manibus Hebe, 222 I | mercatoribus me non invitis adscripsi cum eisque tamquam in alium 223 I | sicam, ut me in crepidine adstantem timidoque inhiantem risu, 224 I | contemplatione in cultum adstantis demissa, plenas egit gratias 225 I | maerore obductum, vix in parte adumbrarunt. Sanam vero et ridentem 226 Font | sanctificationem disponuntur.~Adumbrationem tantum huius fabulae in 227 I | nocte fulgentem; mox propius advectus puellam videt, omnibus emendatiorem 228 I | sine controversia ni velox advena saevissimo clamore vim cohibuisset. 229 I | adesse iam ultores deos; adventare ecce infestum exercitum. 230 I | fruticum tenebras (tamquam adventum eius expectasset fortuna) 231 I | indigno habuit Theophrastus adversitatem praeteritam sic ut instantem 232 | Adversus 233 I | herbas, famis solatium, advertisset, immemor sui insuetumque 234 1 | in Amoris imagine defixam advertit: "Video, inquit, causam 235 2 | ratione famae meae et ultioni advigilarem. Iaceret omnis deae cultus, 236 2 | perdidit. Nec deum quidem advocare sibi vel audebat vel meminerat; 237 I(3) | Etruscae, quae Aeneae auxilio advolabat (V. Aen. 10.166), ut Theophrastus 238 2 | gressu spatiata in litore, advolvi aliquid vento notat. Quod 239 1 | sisterent. Quod factum.~"Aedificio ut successi, luce repentina 240 1 | Mirabar consilii rationem et aegrescere animo incipiebam. Quid enim 241 I | harum lumen illud formae, aegritudine licet ac maerore obductum, 242 2 | praebent similitudinem quae Aegyptiis in arcanis sunt. Cantant 243 2 | Nihil est quod vereantur aemulationem meam, si mecum pariter amaverint 244 2 | Amori tabulam suspendit aeneam, his signatam verbis:~AMORI, 245 Font | apparatu e libro quarto Aeneidis apparent. Multa de verbis 246 Font | Vergilio sumpsit Praschius. Ut Aeneis-et operi Apuleiano magnopere 247 I | omni virium contentione per aequa, per iniqua rapitur; nec 248 2 | umbilicum, quod centron vocant, aequâ undecumque distantiâ recedens, 249 1 | fassa est dilectissimae aequalium mei se desiderio languere. 250 I | umquam et avidus fuit ut aequaret illas caedes, illa spolia, 251 I | bono, quo Iovis coniugem aequaverim. Quam ignominiam, maerore 252 1 | Idem certe fatum cultos aeque ac rudes numeros iactat. 253 I | Utrimque arbores, modicis aequisque intervallis, videbantur 254 1 | 91] me supra fluctuans aequor cernerem. Et clamore et 255 1 | inhiabam, cum repente commotus aër leni murmure insonuit. Nec 256 2 | illa potius commendabant aera, [142] quibus arma strenuorum 257 I | vendit oscula sua. Non est aëreus, Tali8 instar, nisi cum 258 1 | flagitavit: liberiori sese aëri nemoribusque insuevisse; 259 I | utrum minores deinceps aerumnas an maiores etiam passura 260 2 | duxit lêvi bacillo quem aesculo33 defregerat. Tum pullo 261 2(33)| cp. V. Geor. 2.291-2 "Aesculus.../...radice in Tartara 262 I | Hoc quale sit, tu ipse aestima. Quid enim prodest quod 263 1 | curae: hi legunt, hi magno aestimant, utcumque etiam ornata, 264 2 | sibi patronus laetissimâ aestimatione recognovit. Et nunc vacuum 265 I | egregie promeritus sis, ipse aestimaveris. Ego tantis e fluctibus 266 I | evolveram inter spem metumque aestuans ac tempus trahens, cum anum 267 1 | lacrimisque furtim profusis aestuantes [89] papillas strinxit. 268 1 | viriditate umbram faciebat aestuantibus; alterum la[55]xius et laetius 269 I | insuetumque per praecordia aestum sentiens, bona tandem fide 270 I | mali mentione virgo tam aestuoso repente fletu substitit 271 1 | caleo quique in pectore meo aeternum illi excubabit."~Dum ita 272 1 | superis videri solet, arcum in aethere lunavit, meque stridente 273 2 | egeritur spiraculis, Vesuvio, Aetna, Hecla. Omnia igitur procul 274 I | neque ignobiles populos, ut Aetolos, ut Acarnanes, ut Scythas, 275 1 | mehercules, par veteribus. Quorum aevo debebaris, nisi nostrum 276 I | inhaerebat) principis demum affatu erigitur. Tum ex acri contemplatione 277 2 | quae laboris loco grandius affecto munus." His et talibus implicita 278 2 | oblitus maiestatis suae et affectum celans petitionis partem 279 1 | 97] legi, perque omnes affectus errantem mutavi animum. 280 2 | acerrime oderunt maloque afficiunt quos vel miserari debebant 281 I | Theophrastus, culpae non modicae me affinem esse. Deae enim manifesto 282 1 | et praecepti tenacem fore affirma[71]vit. Psyche autem hoc colloquium, 283 1 | fingerem exquirere mecum coepi. Affixis mensae oculis, postquam 284 1 | inspexi. Sicut is quem fulmen afflat repente consternatur, sic 285 I | tamquam deus e machina, affulsisti. Ex quibus, quam me egregie 286 2 | plecteret. Ex quo spes modica affulsit legato obtinendi quod vellet. 287 I | velo, tamquam cum deo, agam. Neque ego infitior amoris 288 1 | cum me Alce regi Curetum Agatharcho peperisset, captus forma, 289 1 | Non perfunctorie quippe agebant partes suas amor ac laetitia. 290 2 | putabant tectius fuisse agendum nec irritandas tali imagine 291 I | caelum manus sustuli, gratias agens deis qui me ab incesta manu 292 2 | silvescat ex toto desertus ager? An pacis specie obruenda 293 2 | totiens audaciam in diriora ageret.~Nam ut primum noctis reditus 294 1 | aliquanto cum rebus humanis ageretur, si horum valerent placita. 295 2 | levare corpus student, ultro aggravant. Nam detrahentes corpori 296 I | tende. Ita nimirum regulum agis.' [35]~"Rursus ex triumpho 297 I | amoris insaniae mixta, agitabat) semel iterumque destinavit.~" 298 I | quodam [28] ritu latrocinia agitat. Ceterum annorum serie vivacissimas 299 2 | sublimitate pro tanto incolarum agmine insignis est. Nam in medium 300 I | denuntiationis veritate tantique agminis occursu, in interiora silvae 301 2 | reficit ignem sacrum et agnarum corda prunis ardentibus 302 2 | spe celerius invenisset. Agnoscebat enim telum in latronis corpore 303 I | carmi[44]nibus proditam me agnoscerem. Nec dubium habebam mercedem 304 2 | terram atque antrum suum iam agnosceret frequenterque coleret. Amori 305 1 | tutela? Amoris tamen haud agnoscis numen, quem ego solum prope 306 1 | ceperunt miserum, utque agnoverunt: " 'Morere, dixerunt, nequissime 307 1 | similis res visa est. Sed agnovi ex discessu deum, quia non 308 2 | longinquo latronem et vidit et agnovit, et in eius sinum demissa 309 I(10)| remotioribus. tesqua = loca agrestia~ 310 2 | ecce sceleratus Cosmus, agrestium collectâ manu cinctus, invadit 311 2 | in aliis, tristem vitam agunt. Mendose; gravat enim deprimitque 312 2 | Minervam implorandam mentes aguntur. Hoc Lydio velut lapide31 [ 313 1 | vestem carbaseam, ipsius (ut aiebant) Minervae telam ornatumque 314 I | Nec ingenio dissimiles aiebat convenire, cum uterque nemoribus 315 1 | primo pede libavit aegra, alacer membris vigor cum admiratione 316 2 | muneri suo nisi dominorum alacritas praevertisset. Nec requievit 317 I | pudicitiae causam agerem? Amoris alas demens exoptavi mihi, sed 318 2 | pullo habitu succinctus et albente vitta ligatus caput, imperioso 319 1 | respirare. Etenim, cum me Alce regi Curetum Agatharcho 320 Vita | tragoedia" 1667, "Die getreue Alcestis" 1681); opera de origine 321 1 | ego Cydippen virginem et Alcippen viduam, me Andromache contempsit.~" 322 1 | fortuna. Iam Athenis et Alcithoë et Polycaste et Leandri 323 2 | adeo, si Pallas essem, non aliâ potius ratione famae meae 324 | aliam 325 I | quam comple[11]xu mortis alieni tempestivitas auxilii evellit! 326 1 | perquisivit dulcis morbi alimenta. Itaque dum instruitur prolixe 327 2 | vero non de omnibus sectis alioqui notis aut leviora disquirentibus, 328 | aliorum 329 | aliqua 330 | aliquando 331 1 | approbant? Equidem melius aliquanto cum rebus humanis ageretur, 332 I | societatem palam induebat, aliumque super alium ingerebat mihi, 333 I | sermones famuli prin[13]cipis allapsi, ut virginem produci conspexerunt 334 Font | intellegitur, quam ob causam fabula allegorice legi potest. Amor est Christus, 335 1 | suffusis sim[57]plice ioco alluderet. "Credideram, inquit, frigus 336 2 | vertice Iovis regia tam alte educta ut nullus assequatur 337 2 | penetret? Ostendi id nuper alteri, sed nihil aliud ab ipso 338 I | humanitatem; quod validissima alterius saevitia perdi iam coeperit, 339 1 | discessu deum, quia non dimotis alterne pedibus, mortalium ritu, 340 I | sceleris confuderat. Nam aperte alterutrum periclitabar amittere, aut 341 2 | restitisset, quodque licet altiores spiritus coepisset gerere 342 2 | nullus assequatur visus. Huic altissimae [145] quaeque aedes proximae 343 I | quae naturae beneficio altissime humo insederat ut, abruptae 344 2 | terreum onus ferunt. Ceterum altitudine immensa polus a terra seiungitur, 345 I | Ad postremum Idaei montis altitudinem anhelo ascensu superans, 346 2 | nutrix animadvertitque genas alumnae totumque corpus infestâ 347 1 | totamque insulam recto findens alveo. Audacia cum armaret votum 348 1 | opus sit, confunde. Semper ama et quem ames cogita." Haec 349 1 | se arguent quod legent et amabunt poetica, ludibriumque in 350 I | ignes concipere horreo. Ad amandum factam me credens, in amoris 351 I | Amorem amo, fortasse non amantem, sed tamen qui amaverit. 352 1 | Quandoque, ut aliud ex alio amantes cogitant, magnitudinem expendit 353 I | plenam. Scit mitescere, scit amantibus vicem reddere. Diligens 354 1 | est quicquid utile, sed amaritiem arte deponit. Conversa temporum 355 I | Immo stantem in litore amatorem et malignis oculis et truci 356 2 | aemulationem meam, si mecum pariter amaverint Amorem, nec ipse quemquam 357 I | non amantem, sed tamen qui amaverit. Hic ignis, donum eius, 358 Font | voces inusitatissimae, quas amavit Apuleius, rarissime apud 359 I | vitam traherem, quae me ambae ut mi[20]norem livido ac 360 I | tam illustri specie. Nec ambigebat cerni semideam (quando Nymphis 361 2 | repressit. Si qua vero sunt ambigua et illiquida, ad interpretandum 362 1 | cuspidem utrimque praeferens, ambiguo usu libraretur, et cum in 363 2 | Plutonis solium pertulisset, ambiguus haesitavit rex quid faceret. 364 1 | Mileti fui. Precibus enim ambii mulierculam, solâ divitiarum 365 I | aut qua temeritate caelum ambire, humi genita, sustineam. 366 I | meam et societatem pretio ambirent, si odissent vitae genus. 367 2 | oculorum miscent fulgura. Ambit hanc civitatem murus flammeus, 368 2 | illustrabo causam. Proni in ambitionem contemptu immisso carpuntur, 369 1 | priscis se conferunt aut ambiunt coronam; infra suum tamen 370 1 | generis lautitias, quae vim ambrosiam spirant, me arcessis, cum 371 1 | pedibus, mortalium ritu, ambulabat." Plura hinc de diis colloqui 372 1 | omnia. Sub ingressu novi ambulacri fons se offert e marmore 373 I | In haec ferme pectus amens dissidebat. Illum autem 374 I | nisi ut irretitam suapte amentia feram aut labori immolaret 375 Edit | quod sciam in bibliothecis Americae septentrionalis inventum. 376 Orth | Interpunctione moderna, nempe Americana, usus sum.~Nunc vide fabulam 377 1 | confunde. Semper ama et quem ames cogita." Haec effata, mille 378 I | tuque post [42] triduum amicam experturus Hymenaeo sis. 379 I | incipiebantque tunc aspernari amicas veteres. [15]~Laxata deinde 380 2 | parum laeta communiter cum amicis usa dicitur. Ex hoc ego 381 I | scelere et auro coiverunt amicitiae. Turbatus ergo vehementer 382 1 | causam a nocturno petii amico sororis congressum mihi 383 2 | incubuisse ut animos eorum amicosque in bellum accenderet, et 384 1 | imposito rubentibus aris, amicum veneror numen, ut quam primum 385 Font | dormientem. Post vitam in palatio amissam sequuntur iustificatio, 386 I | more tigridis scilicet amissos catulos vestigantis, omnes 387 I | alterutrum periclitabar amittere, aut pudorem aut lucem. 388 1 | meum, credidi me placido amni, precata superos ut fortunarent 389 2 | civitatem murus flammeus, murum amnis crystallinus, in se ipsum 390 I | absentis spem decoxi. Amorem amo, fortasse non amantem, sed 391 1 | in horto casam myrteam24 amoenissimi operis; sineret hac pro 392 1 | sanctius, nihil grandius aut amoenius, habet odium. Quamvis enim 393 I | Deus, [23] deus est, qui amores sibi meos vindicat. Noli 394 1 | quem tu oculos a te dicis amovisse? Is est qui varios te casus 395 I | compositâ, quamvis sicarium amovisset timor (adeo ingentis mali 396 2 | probaverit ulli mortalium tam amplam esse tributam potestatem, 397 1 | alios contra admittemus et amplectemur bonos, quibus mundi stat 398 I | dissimulata mente utrisque manibus amplecti me significavi munus et 399 1 | Accipio oscula, patior amplexum, bibo gratam vocem, sentio 400 1 | exiguus orbis, plures inde ampliores efficiuntur ad novissimum 401 2 | donum e gremio deorum longe amplissimum nobis defluxisse philosophiam. 402 2 | obstat. Ipse Erebus nullâ amplitudine vel sublimitate pro tanto 403 Edit | Bibliothecae Universitariae Amstelodamensis ministri. Numeri in hoc 404 2(30)| litteris transpositis more anagrammatis.~ 405 1 | avidissima cum ferro et igne, et ancipite animo et stertentis corpus 406 1(18)| significat, et Graeco sermone "-ander" est "vir".~ 407 2 | profluxisse reor Cretensium Andreia, hoc est, convictus atque 408 1 | virginem et Alcippen viduam, me Andromache contempsit.~"Pasithea relinquebatur 409 I | aliud quam liberari hanc Andromeden Perseiâ manu voluissent. 410 I | mare tendentes obscuraeque anfractibus silvae, quae praebebat transitum, 411 1(23)| Francogallico. Cp. in litteris anglicis versus operis Iohannis Miltoni 412 I | periculo adi[37]re et domorum angulos et eiurata templa excutere. 413 I | Utrimque propter latera montis angusta semita ferebat in antrum. 414 I | oculos removerat.~"In his angustiis constricta moriebar et impendentem 415 I | Idaei montis altitudinem anhelo ascensu superans, ut ex 416 I | subire volui.~"Intercessit anicula, quae citatissimo revoluta 417 Font | est Christus, Psyche est anima humana. Centrum et nucleum 418 1 | videam plus satis est.'~"Animadvertens soror hac via nihil profici, 419 2 | ambagibus raperis. Quantum animadvertere in Iaëtii iuxta et Luciani 420 I | nescioquid specu excesserat) animadvertisset: " 'Virgo, ait, tui ecastor 421 2 | in publico. Sensit nutrix animadvertitque genas alumnae totumque corpus 422 1 | fingit et igne caelesti animat. Illic Gigantum ferox turba, 423 I | vere, morti occurro. A te, anime mi, perire opto. Nec aut 424 1 | florum vel in arborum locum. Anni tempora hîc indistincta, 425 Vita | natus, discipulus primis annis erat in gymnasio poetico " 426 2 | revocare raptam, hoc prodere annitente, sed duorum praevaluit violentia. 427 2 | aegre tolerari solitudinem annosque viduos, nec commissurus 428 Font | fabulae loco, ut sub textu annotavimus, multa de venationis apparatu 429 1 | percurrere, adest interpres." Annuente superciliis virgine et speculandi 430 2 | Et cum hic totis cornibus annuisset, latro subitam in iram motus: " 431 1 | Exoratus mitissimus princeps annuit. Obseratis igitur foribus 432 1 | urbanitatemque appellat. Annum proinde cum essemus Ephesi 433 1 | quadam vi a conflictu, ut Antaeus a terra, firmior surrexit. [ 434 I | dolo nefandi Cosmi iniuriam anteverti.~"Qui, tamquam carcere saeptus, 435 2 | Codri, et quae alia nomina antiquitas sacraverat, varia requisivit. 436 I | Rutulos, ut Mardos, haec antiquitus captura alit. Et qui verbis 437 2 | audiuntur milites. Hactenus ex antiquo carmine Tartari, quem omnes 438 1(21)| lessus" quod rarissime apud antiquos legitur Praschius quartae 439 I | miscere effigiem ausus est. Apelles etiam, qui Veneris incoha[14]vit 440 I | asperum crabronem, aliis apem praebet nectare plenam. 441 1 | dicar, meam vicissim mentem aperiam et dolum, quem tendis, dolo 442 1 | horribile portentum se aperiat, tollendum esse ferro vides.'~" 443 I | perfodere viamque sibi ad lucem aperire. Qui nunc adminicula sua 444 1 | favis plenum, quo latiorem aperiret disserendi campum, fecit 445 1 | scias. Ibo equidem, quo aperta blandissimi numinis largitas 446 I | sceleris confuderat. Nam aperte alterutrum periclitabar 447 I | hoc secretum optavisse apertius quam pro tempore confirmavi.~" 448 2 | fugimus, pauci evitamus, aperuisse secreta fas sit.~Hîc cum 449 2 | veste aut contra celsis apicibus gravantur. Amor, mihi crede, 450 I(8) | Gigas Cretensis; Apol. Argo. 4.1638~ 451 1 | captus forma, de fortuna mea Apollinem Milesium consuluit, qui 452 1 | mei me paenitet, suamque Apollini reddere lyram cogito. Prius 453 2 | splendore in caelo nuptiae appararentur bellae Cressae, uti Bac[143]chus 454 1 | cerneret tragemata regio apparata luxu, quibus omnibus una 455 1 | digna Musis symphonia, nec apparebat tamen unde excideret. Plane 456 Font | quod in annotationibus apparebit.~3. Sensus fabulae occultus 457 2 | fidem simul ac pudorem. Apparere iam Veneri utrum digna sit 458 I | calcaribus equo (Tigrin3 appellabat) omni virium contentione 459 I | populant. Magnanimi vulgo appellantur. Ego non humillima, ni fallor, [ 460 1 | Ex illo tempore Nympham appellare nemo dubitavit, totamque 461 1 | libertatem urbanitatemque appellat. Annum proinde cum essemus 462 1 | lucem. Discernebantur etiam appellationibus veteris ac novi, iungebantque 463 2 | perdoceri generosâ mente appetebat. Ergo princeps: "Non infitiandum 464 I | sed faciem, nec vitam meam appetivit, sed pariter cum sua conservandam 465 1 | suadente, ut discessi cubitum, applicat se lateri meo sponsus. Sed 466 I | iuncta venustati miseria. [8] Applicata namque solo, uberrimas lacrimas, 467 1 | aut gremio fotum uberibus appressit. Ego autem somno evoluta 468 1 | ac prudentiae fructu se approbant? Equidem melius aliquanto 469 1 | basiis propitiavit, huic approbavit fides suas. Ego autem domi 470 I | telo advolat. Sociis quoque approperandi signum dederat, cum repente 471 1 | grandior et alatus, per apricum campum ludere et, cum pastores 472 2 | volandi cupidas tractavit et aptavit humeris. Mox praetemptans 473 2 | ad hanc [133] provinciam aptior videbatur ipso Philotimo, 474 1(27)| puellus Apul. 7.21.5~ 475 Font | Praschius. Ut Aeneis-et operi Apuleiano magnopere dissimilis-fabula 476 1 | saliente circa gemmam [56] aquâ ipse etiam motari tremulo 477 2 | tralaticium esset sapere. Quid aquae, rei optimae, tantam vilitatem 478 1 | sibi numen, hausit cupida aquam et manus perluens: "Aut 479 2 | lanae partem, vel ex Styge aquas ferre; iuberet Herculis 480 1 | coniunctior mihi Sarce erat) Aquilonis remigio. Nec quicquam prius 481 1 | gemmeo insignis, viva ludens aquula. Cupidinem in delphine frenato 482 1 | Iphigeniam porro vides, ut ad aram Dianae impavida expectet 483 I | paulo ante in latronem ultra aras officiosam se ostenderat! 484 I | conspectu sunt, ubi non arbitrio tyrannorum, sed aequis legibus 485 I | castris subsideo, non ad arbitrium tamen hostium. 6 Dudum habeo 486 1 | Quis autem ille, qui ex arbore diductis brachiis ad ramos 487 I | argento praecipitant. Utrimque arbores, modicis aequisque intervallis, 488 1 | iecit, quibus et fatorum arcana evolveret et maerorem solaretur 489 2 | similitudinem quae Aegyptiis in arcanis sunt. Cantant cum loquuntur, 490 I | hostium superbiam ex hac velut arce despexi.~"Sed ut nullus 491 2 | Nonne enim Pallas, quae has arces insedit, bene consultura 492 1 | vim ambrosiam spirant, me arcessis, cum inusitatis laboribus 493 1 | nisi per commendaticias Archippi patrui litteras, cui cum 494 1 | proletario, seque et doctiorem ab Archontis epulo et sanctiorem discedere 495 1 | quisquam oculis offerebatur. Ardebam sane domum ingredi et propius 496 1 | hinc de diis colloqui mutuo ardebant, sed accedens ad aurem Theophrasti 497 I | exitium meum, si tantopere me ardebas? Nisi forte [41] liberationis 498 1 | Amoris (ut mox dicam) munere, ardebat. Ex illo tempore Nympham 499 2 | ipsum rursus torquere oleo ardente me putarem &emdash; nisi 500 2 | et agnarum corda prunis ardentibus imponit, simulacrum Amoris 501 2 | Psychen, sed relictam eo ardentius amare. Decrevit igitur legationem


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License