Vita Iohannis Ludovici Praschii Ratisbonensis

Iohannes Ludovicus Praschius, Ratisbonae anno 1637 ex familia patricia et evangelica natus, discipulus primis annis erat in gymnasio poetico "ubi iuvenes nobiles Ratisbonensis instructi sunt artibus et scientiis, inter quas poesia et artes musicae praecipuum locum habebant, et bonos mores didicerunt" ut dixit scriptor saeculi undevicesimi. Septimos decimos annos natus ad Universitatem Ienensem migravit, ubi artibus studebat et opus primum, cui nomen est "C. Iulius Caesaris Interitus", scripsit. Anno 1656 in facultatem iurisprudentiae Universitatis Argentoratensis intravit. Post patris mortem senator civitatis Ratisbonensis creatus, anno 1659 Giessam progressus intravit in Universitatem, quae erat religione valde evangelica, ubi studia iurisprudentiae confecit et opus otii sui "In Phaedri fabulas introductionem et notas" scripsit (1660).

Ratisbonam reversus per totam vitam senator inter praecipuos fuit et scriptor praeclarus saeculi septimi decimi: opera poetica latina ("Poematum libellus" 1666, in quo praebuit editionem "Pervigilii Veneris", cuius vestigia in hoc opere ubique inveniuntur; "Eclogae" 1671, "Paraphrasis Psalmi XLVII" 1685); opera poetica lingua germanica scripta ("Lobsingende Harffe" 1682, et alia); opera scaenica cuiusque linguae ("Comoedia Amici" 1663, "Tullia tragoedia" 1667, "Die getreue Alcestis" 1681); opera de origine et statu linguae Teutonicae, e quibus praecipuum est opus quod ad fautores latinitatis pertineant - "De origine germanica linguae latinae" 1686 (non vidi). Opera quoque scripsit iuridica, ut senator et iurisprudentiae peritissimus, "Facetiae" ad usum scholasticum 1689, et haud minimi momenti, fabulam romanensem nostram, cui titulus est "Psyche Cretica" 1685.

Mortuus est anno 1690.