Caput

 1     0|          enim te iampridem aulicae uitae pertaesum hoc tecum agitare,
 2     1|              Quin hanc gloriam uel uitae dispendio petimus? Ignauum
 3     1|          Domine, quo ibimus? Verba uitae habes. Cur ita tandem uerba
 4     1|        habes. Cur ita tandem uerba uitae? Nempe quod ab ea manarent
 5     1| discesserat diuinitas, quae et nos uitae restituit immortali. Sed
 6     2|           Propositum erat, ut tibi uitae, non studii formam praescriberemus.
 7     4|        perturbationibus coercendis uitae beatitudinem consistere.
 8     5|            ingenti animo perfectae uitae propositum concipe, conceptum
 9     7|           nec apprehendent semitas uitae. Et capite sexto: Ut custodiant
10   8,0|      emergere atque ad puram lucem uitae spiritalis pertingere. Nulli
11   8,2|      capessas, paratus uel rei uel uitae dispendium pro Christo subire.
12   8,3| commodiorem. Quod enim (quaeso te) uitae genus iuxta mundum tibi
13   8,3|           anxiae tamque laboriosae uitae qui tandem? Nempe cruciatus
14   8,4|       quarta sit regula, ut totius uitae tuae Christum uelut unicum
15   8,4|          in ea statuunt praecipuum uitae praesidium, qui se beatos
16   8,5|            philosophi et theologi, uitae magistri? At si citra allegoriam
17   8,5|        uertit in uinum spiritus ad uitae usque contemptum animas
18   8,5|          et iam cum eo in nouitate uitae meditaris ambulare, agnosco
19   8,5|          reliquerunt optimum, puta uitae purae exempla. Nullus cultus
20   8,5|           magno supercilio alienae uitae censuram exercere ad imperitorum (
21   8,5|       ratio natura insita uel usus uitae uel philosophorum praecepta
22   8,5|        ambulant. Lex enim spiritus uitae in Christo Iesu liberauit
23   8,5|          terram. Deinde spiritalis uitae praecepta tradens, quid
24   8,5|            Augustinus, quo auctore uitae plerique gloriantur, profecto
25   8,5|         probaturum fuisse quam hoc uitae genus neque ad superstitionem
26   8,5|        domine. Deinde admonet usum uitae spiritalis non tam in caerimoniis
27   8,6|          pecuniam reliquis humanae uitae commodis praeferentis ac
28   8,6|       inconsultius huic umbraticae uitae omnibus horis nutanti tanta
29   8,6|         captare, quid sentiant. Tu uitae ac lucis filius sepeliant
30   8,6|     gratiam et felicitatem futurae uitae uocatus. Quemadmodum dixit
31   8,6|          satellites uindicent, sed uitae integritas, seueritas ac
32   8,6|    imitandum fecerunt, id solum in uitae exemplum trahere. Adulteri
33   8,7|     nonnulli maluerint famae, rei, uitae denique iacturam facere
34  8,18|             qui mediocriter in uia uitae processerunt, tamen infirmioribus
35  8,21|           cura nemo uel de momento uitae sit securus, quam ingens
36  8,22|      iniquitatis in extremum usque uitae protraxerunt. Lubricus quidem
37   9,1|           Praeter communes humanae uitae iniurias quantum sacrosancti
38   9,1|        fecunditatis. In nullo enim uitae statu non turpissimum est
39   9,1|         abire tibi est. Quid adhuc uitae perpremis delicias, cum
40   9,3|  periculosam. Verum qui praecipuum uitae studium in coaceruandis
41   9,5|         superbiae strepitu semotae uitae.~ ~Contra quam spinosa,
42   9,7|          posses aduersus pristinae uitae repullulantia mala communire.
43   9,7|     Monachatus non est pietas, sed uitae genus, pro suo cuique corporis