Caput

 1     1|   distringamur omnes, cumque nobis res sit cura hostibus tam multis,
 2     1|            atque ancipiti periculo res geritur, neque de laude,
 3     1|        commouetur animus, modo tua res sit incolumis. Cur nihil
 4     2|    Alterius sic altera poscit opem res et coniurat amicae.~ ~ ~ ~
 5     4| succurritur, ad extremam perniciem res omnes spectat.~ ~ ~ ~In
 6   8,2| paucissimis etiam monachis cognita res est mori peccato, mori desideriis
 7   8,3|            uel certiores. Minuenda res: at crescunt opes illae,
 8   8,4|   prosperitas, fama, genus, amici, res familiaris. Horum unum quodque
 9   8,4|            cereolus accenditur, ut res, quae periit, recipiatur.
10   8,4|           summa ad hune modum quot res sunt, quas uel timemus uel
11   8,5|      existima adeo non esse nullas res inuisibiles, ut eae, quae
12   8,5|     corporis. Cogita, quam honesta res sit species animae. Insuaue
13   8,5|       uultus. Memento, quam odiosa res sit mens uitiis deturpata.
14   8,5|           surit sapite, quam ut ad res corporeas obstupescamus
15   8,5|      planius, eo minus nos moueant res caducae, quo magis cognitae
16   8,5|           si Christo auctore tanta res est spiritus, ut sola uiuificet,
17   8,5|            suo aperuerat.~ ~ ~ ~Si res tanta nihil est, immo si
18   8,6|           risu prosequens id, quod res est, reputa unicam ac summam
19   8,6|    uecordius quam umbris inhiantem res ueras amittere, id quod
20   8,6|         hunc modum loquentes: "Mea res mihi haereditate obuenit,
21   8,6|          qui sibi stupra uirginum, res bello raptas, pecuniam alea
22   8,6|     sacerdotibus. Immo tu, id quod res est, existima unum omnium
23   8,7|   inuisibilia, hoc magis uilescent res fluxae ac momentaneae.~ ~
24  8,17|            exerceri, ut simulatque res poposcerit in promptu sit.
25  8,18|         exsecranda, quam exitialis res sit peccatum, contra quanta
26   9,1|        Ediuerso, quam generosa sit res anima, quam sacra res corpus
27   9,1|          sit res anima, quam sacra res corpus hominis, quemadmodum
28   9,1|          quam amoena, quam florida res sit corporis et animi puritas.
29   9,1|         facere? Puta autem id quod res est, et si tibi oculi essent
30   9,1|   coniugatus, cogita, quam honesta res sit thorus immaculatus daque
31   9,3|             sed tantopere demirari res mutas et uilissimas. Tolle
32   9,3|        denique et fama melior, cum res bene habet." Ex aliquot
33   9,3|            praedicat. Verum amicos res compare. Fateor, sed falsos,
34   9,5|         ridet te, aut quia miratur res nihili nulloque honore dignas,
35   9,6|         turgentem spiritu quantula res possit repente conficere.
36   9,7|          Deinde illud reputa, quod res est, si quod est acceptum