Caput

 1     3|              Graecus ad nihil utilem hominem censeat, qui neque ipse
 2     6| perturbationum discrimen. Hoc tantum hominem esse putant, quod uident,
 3     6|            spiritum, modo interiorem hominem, modo legem mentis uocat.
 4     6|           corpus, interim exteriorem hominem, interim legem membrorum
 5     6|           exteriorem qui corrumpitur hominem dixit, hic terrenum Adam
 6     7|               cum tu non audias homo hominem? Accipe et illud : Amas
 7   8,4|           est, quae non pertinent ad hominem interiorem. Ita enim fiet,
 8   8,5|          quod in his includitur. Tum hominem ueluti tertium quendam mundum
 9   8,5|             Exspoliantes uos ueterem hominem cura actibus suis et induentes
10   8,5|            elegi, per diem affligere hominem animam suam? Numquid contorquere
11   8,5|           palam spiritum et internum hominem denotauit? Oculi domini
12   8,5|            iis, quae non coinquinant hominem, et non contines ab obscoenis
13   8,5|            Accusas apud sacerdotem~ ~hominem tua peccata, uide quomodo
14   8,6|             bene saeuieris in uitia, hominem beneficio iuueris.~ ~Si
15   8,6|             Si peccatorem occideris, hominem seruaueris. Si perdideris,
16   8,6|           iste quomodo tandem laedet hominem? Eripiet pecuniam, pulsabit
17   8,6|             non posse contemnere, ut hominem te non putes esse, nisi
18   8,6|              reddat. Neminem prorsus hominem oderit, non utique magis
19   8,6|            exsecretur adulterum, non hominem; sacrilegum aspernetur,
20   8,6|           sacrilegum aspernetur, non hominem; Turcam occidat, non hominem.
21   8,6|         hominem; Turcam occidat, non hominem. Det operam, ut impius pereat,
22   8,7|    admittendum, profecto Christianum hominem si non dei uel iustitia
23   8,8|               Maximum est argumentum hominem a diuina misericordia reiectum
24  8,13|         fortiter repulsus nunquam ad hominem sollicitandum reuerti permittitur.
25  8,18|          quantam felicitatem uocati? Hominem generosum illud esse animal,
26  8,19|       merenti? Non illum fugiam, qui hominem fugero malum dare cupientem?"~ ~ ~ ~
27   9,3|        benigne et pascat et uestiat, hominem pium sibique fidentem destituet
28   9,3|         uirtutem reliqua omnia extra hominem sint, nihil tamen tam extra
29   9,3|             diuum Hieronymum diuitem hominem iniqui aut dominum esse
30   9,7|         rerum partitionem consideres hominem homini non posse nocere,
31   9,7|           extraria bona nec ad ipsum hominem magnopere pertinent. Nam
32   9,7|              quicquid homo peccat in hominem), ut tibi tot milia culparum
33   9,7|            gestus, quis te existimet hominem esse?~ ~ ~ ~Vides, amice
34   9,7|              et sicubi nacti fuerint hominem a uitiis ad meliorem uitam