Caput

 1     1|       Illic extrema calamitas, ut animam a corpore uictor gladius
 2     1|          non emori non potest. At animam mori infelicitatis extremae
 3     1|        oculis uideatur corporeis. Animam uero morientem, quoniam
 4     1|    argumentum ualetudinariam esse animam. Cura genua labant et membra
 5     1|       sensu careas, uiuere credis animam? Vides fratrem indigna patientera,
 6     1|        Certum habe mortuam iacere animam. Non uiuit corpus, si punctionem
 7     1|      putes isti homini uiuam esse animam. lacet in sepulcro pectoris
 8     1|           ita? Nempe quia mortuam animam secum circumferebant. Et
 9     1|          ad uitam et homines pii. Animam uero mortuam non nisi singulari
10     4|   inueniamur inferiores. Secundum animam uero adeo diuinitatis sumus
11     5|         omnia facis, ut corpus et animam ab aeterna morte subtrahas,
12     6|         Factus est primus homo in animam uiuentem, nouissimus Adam
13     6|      uiuentem, nouissimus Adam in animam uiuificantem. Sed non prius
14     7|           partes facit: spiritum, animam et carnem, quas omnes coniunxit
15     7|      tertiam et inter ista mediam animam constituit, quae sensuum
16     7|       mulier autem uiri pretiosam animam rapit.~ ~Nonne cum de scorto,
17     7|        turpitudinem sollicitantis animam uel improbitatis spiritui
18   8,2|            si hodie a te repetant animam tuam? An nescis negotium
19   8,2|          refectionis educauit me, animam meam conuertit.~ ~ ~ ~Ne
20   8,3|     studio miscuit, famam, uitaw, animam mille periculis obiecit,
21   8,5|      corpus, inuisibilis secundum animam. In mundo uisibili quoniam
22   8,5|     terram, hoc agit deus in tuam animam. Occidit sol, oritur, aestuat,
23   8,5|       tibi nox ac taetra uidetur: animam cogita diuino lumine destitutam
24   8,5| philosophus.~ ~Ait enim ita demum animam feliciter emigrare e corpore,
25   8,5|   horrendum uirus, quod interimit animam. Cicuta uenenum corporis,
26   8,5|       formatum~ ~eique inspiratam animam, Euam de costa subductam,
27   8,5|        per diem affligere hominem animam suam? Numquid contorquere
28   8,6|    corporis, nisi tute tibi prius animam iugularis.~ ~At Paulus ad
29   8,6|           hac nocte repetent a te animam tuam. Expleuerat horrea
30   8,6|         pro qua Christus impendit animam suam. Tu dicis:"Quid mea?
31   9,7|           At durum est", inquis, "animam excandescentem comprimere."~ ~
32   9,7|       eras, cum pro te impenderet animam pretiosam? Nonne inimicus?