Caput

 1     1|              accepit anima, et tamen adeo tibi non dolet, ut etiam
 2     1|         fractus, fusus, exutus atque adeo triumphatus sit a nobis,
 3     2|            nonnullos, qui sibi usque adeo humanis illis commentatiunculis
 4     3|         sapientiae auctor atque ipsa adeo sapientia Christus Iesus,
 5     3|         secum ipsi bellum est, atque adeo ex ipsis uisceribus hostilis
 6     4|              Si quidem corpore usque adeo reliquo brutorum generi
 7     4|     inferiores. Secundum animam uero adeo diuinitatis sumus capaces,
 8     4|            uiuere nec sine te.~ ~ ~ ~Adeo perplexa seditione inter
 9     5|           dictamine sequuntur, atque adeo quod suasit ira aut inuidia,
10     6|            homine duos homines facit adeo conglutinatos, ut neuter
11     6|              in gehenna sit futurus, adeo rursum disiunctos, ut unius
12   8,3|       ancipiti spe. Adde, quod illic adeo nullus est miseriarum finis,
13   8,5|           diuisionem. Hoc praeceptum adeo ad rem pertinet, ut eius
14   8,5|        iustitiae. Sic autem existima adeo non esse nullas res inuisibiles,
15   8,5|              ore os diuinum pressit? Adeo sine spiritu non prodest
16   8,5|               his instupescere atque adeo immori et (ut semel dicam)
17   8,5|            pari affectu. Immo refert adeo: hoc enim quisque sceleratior
18   8,6|            respondit esse, uidelicet adeo praecipuam partem significans,
19   8,6|             sine moribus fide dignis adeo nihil iuuare, ut etiam in
20   8,6|             uoluptatibus autem usque adeo frena negarat, ut homo adolescens
21   8,6| cantharidibus et scorpiis atque ipso adeo diabolo commune, uidelicet
22   8,6|           dimoueri a statu mentis et adeo alienam stultitiam non posse
23   8,6|            si ecclesiasticus non es. Adeo Christus in contemptum uenit
24   8,7|     fugiendam esse homini censuerunt adeo, ut nonnulli maluerint famae,
25  8,15|            Christianum oportet usque adeo ignauum esse, ut cum cotidie
26  8,19|          aerumnas te coniecit? Atque adeo quid aliud molitur cotidie,
27   9,1|             intuetur abyssos. Et rem adeo foedam, ut homuncione teste
28   9,3|             compare, sed sibi. Atque adeo isto titulo uel infelicissimus