Caput

 1     1|    principe deficit homo.~ ~Tu cur ludibrio habes Christum
 2     1| debebas, quid illi promiseris. Cur ad hostem, unde te semel
 3     1|   redemit, perfidus desciscis? Cur bis transfuga in hostilibus
 4     1|    modo tua res sit incolumis. Cur nihil hic sentit anima?
 5     1|   Alioqui si uiuam es membrum, cur ulla pars corporis dolet
 6     1|     ibimus? Verba uitae habes. Cur ita tandem uerba uitae?
 7     7|    quam sceleratum non facere. Cur enim non facias Christianus,
 8     7|        animo lubet, non habet, cur sibi magnopere placeat,
 9   8,4|         ne in morbum incurras. Cur morbum metuis? Ne te priuet
10   8,4|     Rochum quendam adorat, sed cur? Quod illum credat pestem
11   8,5|    Rapit te uenustas corporis, cur non magis ardes eam speciem,
12   8,5|        si perniciosa, quid est cur ullis aliis rebus carnalibus
13   8,5|     occulto gentili gentilior. Cur ita? Quia corpus sacramenti
14   8,5|      uitia tolluntur corporum, cur non litteras magis, quibus
15   8,5|        spiritus. In carne esse cur non affirmera, cura post
16   8,6|         non fraude possideo.~ ~Cur ea non meo arbitratu utar
17   8,6|   arbitratu utar atque abutar? Cur iis dem Inde quicquam, quibus
18   8,6| exprobrarent? Equidem demiror, cur non etiam baptismum obiciant,
19   8,6|      etiam baptismum obiciant, cur non etiam cum Saracenis
20   8,6|      protinus surgunt cristae. Cur magis tumidum te reddit
21   8,6|  praetendunt suae turpitudini. Cur in istos a Christo declinamus
22   8,8|     est quod pateris, quid est cur animum deicias? Magis enitere,
23   9,7|        multo alia mente fuero. Cur ego interim dicam in amicum
24   9,7|     placatus mutare non queam? Cur nunc faciam insanus, quod
25   9,7|     redditus magnopere doleam? Cur non hoc potius a me impetret
26   9,7|    potius a me impetret ratio, cur non impetret pietas, denique
27   9,7|       impetret pietas, denique cur non impetret Christus, quod