Caput

 1     4|        pertenui neque neruis neque carne onerata, sed sensibus intus
 2     5|           Nihil imbecillius, qui a carne superatur. Si tuas perpenderis
 3     6|            Qui seminat, inquit, in carne sua, de carne et metet corruptionem.~ ~
 4     6|           inquit, in carne sua, de carne et metet corruptionem.~ ~
 5     6|             id est qui simul et in carne esse et deo uolunt placere,
 6     7|      partibus, spiritu et anima et carne.~ ~ ~ ~Erant haec uel nimio
 7     7|        unum corpus est. Sin spreta carne ad spiritum erigatur, transfiguratur
 8   8,1| subscripsit, quas Christus ipse in carne et sermone tradidit et moribus
 9   8,3|      tribus improbissimis hostibus carne, diabolo et mundo, hanc
10   8,5|           Proinde ubique contempta carne scripturae, maxime ueteris
11   8,5|    incommoda proximi tui. Adhuc in carne es sacramenti. Verum si
12   8,5|            plerique Iesum tamen in carne uiuentem oculis uiderunt,
13   8,5|            fuerit, quod eum de sua carne genuit, nisi et spiritu
14   8,5|         Paulus uiderat Christum in carne. Quid hoc maius esse putas?
15   8,5|          spiritu ambulasti, non in carne, ubi fructus spiritus? ubi
16   8,5|       peccato damnauit peccatum in carne, ut iustificatio legis impleretur
17   8,5|            spiritum.~ ~Qui enim in carne sunt, quae carnis sunt sapiunt,
18   8,5|          enim potest. Qui autem in carne sunt, deo placere non possunt.
19   8,5|        uidero fructus spiritus. In carne esse cur non affirmera,
20   8,5|    perpaucos inuenerit, qui non in carne ambulent. Et hinc ista tanta
21   8,5|        Minime. Quid igitur? Sed in carne legis manere et in re nihili
22   8,5|     inutilem istorum seruitutem in carne describit: Propterea, inquit,
23   8,5|      dictum est de spiritu, non de carne. Tu igitur, mi frater, ne