Caput

 1     1| inuictissimo, nimisque falli uulgus hominum, quorum animos mundus hic
 2     1|          cadauer sic obolet naribus hominum, ut foetor animae sepultae
 3     4|              quam quoniam ex uariis hominum generibus constat, propter
 4     7|     sollerter excutere. Ingens enim hominum error, qui non raro absolutam
 5   8,1|      quicquam te moueat, quod bonam hominum partem sic uides uiuere,
 6   8,1|             tot iam saeculis piorum hominum consensus subscripsit, quas
 7   8,3|    Pentheique supplicium improborum hominum aerumnosam uitam adumbrant.
 8   8,5|          qui propter traditiunculas hominum transgrederis mandata dei.
 9   8,5|     nonnullis contaminatiorem. Quod hominum genus si nunc reuiuisceret
10   8,5|        facis, quod tribuitur oculis hominum, multo magis adhibe, quod
11   8,6|        multo absurdius, si quis non hominum mores ad Christum, sed Christum
12   8,6|           Christum, sed Christum ad hominum uitam laboret inflectere?
13   8,6|          primores, quia maxima pars hominum factitat, sed ita demum
14   8,6|             negotio apud omne genus hominum garrire calleat, eum aiunt
15   8,6|      tenebras lucem. Et haec quidem hominum multo maxima turba est.
16   8,6|      calceus et similia deliramenta hominum me tibi faciunt inuisum?
17   8,6|             erant, quippe qui mores hominum notarent, non uirtutis professionem
18   8,6|            ingredior? Ad quodcunque hominum genus se conuerterit, multa
19  8,19|          cotidie, nisi ut uniuersum hominum genus secum in aeternum
20   9,3|          mutas et uilissimas. Tolle hominum errorem, quid erit aurum
21   9,6|        diuinum fauorem conciliet et hominum beneuolentiam agglutinet.
22   9,7|         scripturae, exemplis piorum hominum et maxime Christi multo