Caput

 1     1|        uero tam foedam toleras animae mortem mercedis loco reportaturus?
 2     1|      gladius auferat, hic ipsi animae sua uita eripitur, deus.
 3     1|      sollicitudine medemur, et animae uulnera negligimus? Corporis
 4     1| corpore praestat anima, quanto animae deus.~ ~ ~ ~Vis tibi coniecturas
 5     1|    quasdam commonstrem, quibus animae deprehendas uel morbum uel
 6     1|        cibus est corporis quam animae cibus uerbum dei. Id si
 7     1|       quid adhuc dubitas, quin animae tuae palatum~ ~morbo sit
 8     1|     naribus hominum, ut foetor animae sepultae iam quatriduum
 9     1|        breuissimus est sensus, animae sempiternus. Et cum alioqui
10     2|        instructior, si saginam animae quaeris magis quam ingenii
11     4|       sui similitudinem duplex animae genus in homine fabricatos
12     4|    fuissent. Et diuinae quidem animae, hoc est rationi, tanquam
13     4|    persentisceret. At mortalis animae partes, hoc est affectus,
14     4|  ceruicem et diaphragma partem animae constituit fortitudinis
15     7|   Laudate, inquit, spiritus et animae iustorum dominum. Quibus
16     7|      caro deprimit ad inferos, animae nihil imputatur. Quicquid
17   8,5|        honesta res sit species animae. Insuaue quiddam uideur
18   8,5|      reliquis facito. Est enim animae ut sua quaedam uenustas
19   8,5|    cogitaris eum remedium esse animae. Minus eris sollicitus de
20   8,5|          magis formidanda mors animae. Horres uenenum uisibile,
21   8,5|      multo praesentius uenenum animae, uoluptas. Horrescis, exalbescis
22   8,5|   dicit uerbum, et saluabuntur animae illorum. Hanc aurem iubetur