Caput

 1     4|       obnoxium, quarum prima sit uoluptas, esca malorum (ut ait),
 2     7|      quos nihil titillet Venerea uoluptas. Ne protinus sibi ad uirtutem
 3   8,3|      leue. In summa, nulla deest uoluptas, ubi adest tranquilla conscientia.
 4   8,5|   protinus cogita, quae sit illa uoluptas caelitum, quibus aeternus
 5   8,5|      uita, paupertas, opulentia, uoluptas, dolor, bellum, pax, frigus,
 6   8,5|          esse, quod non sunt, ut uoluptas turpis, honor mundi, partim
 7   8,5|      praesentius uenenum animae, uoluptas. Horrescis, exalbescis metuens,
 8   8,5|         ira, ambitio, cupiditas, uoluptas, inuidia, etiam si contingas
 9   8,6|         pernicies. Vera et unica uoluptas gaudium est purae conscientiae.
10   8,6| sumptuosa fastidia. Denique uera uoluptas est amore Christi falsis
11  8,15|        longe maior ac durabilior uoluptas quam uicto fuerit, quae
12   9,1|      etiam homine indigna sit ea uoluptas, quae nos, diuinum plasma,
13   9,1|          reputes : "Illa et illa uoluptas tam male cessit, tantum
14   9,1|          quantum scelerum gregem uoluptas admissa soleat adducere.
15   9,1|     omnia et his grauiora domina uoluptas te transuersum rapiet, ubi
16   9,1|      horaria breuisque et exigua uoluptas aeternis cruciatibus luenda
17   9,1|   futurum, aut uti semel gustata uoluptas sic mentem tuam excantet
18   9,1|          breuis illa et fugitiua uoluptas expianda sit. Quanto igitur
19   9,1|      illis aculeis, quos fugiens uoluptas in animis nostris relinquit.
20   9,1|         uideas, quam te dedeceat uoluptas, quae in adolescentibus
21   9,1|       potius facito. Ipsa iam te uoluptas repellit:"Neque ego", inquiens, "