Caput

 1     2|       propera cibum. Demittit illa sese ad tuam humilitatem, at
 2     3|           quae mendacissimo titulo sese uenditat stultis, cura iuxta
 3     4|           perplexa seditione inter sese tumultuantur ueluti diuersa,
 4     5|      animus quantum potest abducat sese a rebus corporeis et sensibilibus
 5     6|            semper habet Esau neque sese illi credit. Tibi quoque
 6     6|             dum~ ~omnia transforme sese in miracula rerum,~ ~ignemque
 7     7|      renuntians ad spiritus partes sese traduxerit, fiet et ipsa
 8   8,4|         hue, quod sibi persuaserit sese eo die a mala morte tutum
 9   8,5|           flet, ut quicquid usquam sese sensibus obiecerit, id tibi
10   8,5|          hic uisibilis nouo lumine sese terris infundit, tu protinus
11   8,5|            anima siliquis porcorum sese ingurgitat?~ ~Exornas aedem
12   8,6|           capitaliter odit. Qui in sese male misericors est, is
13   8,6|            nisi longe grauius ipse sese laedat prius. Damnum pecuniae
14   8,6|       ualidissimus nonne gloriatur sese in Christo posse omnia?
15   8,6| lacrimantem, exprime ad pedes Iesu sese abicientem. Persecutus es
16   8,6|           superstitem esse praeter sese non turpi, sed pio consilio
17  8,17|         Christus caput tuum et quo sese tua causa deiecerit. Cum
18  8,19|    uoluptatis, summi boni, omnibus sese communicans. Alter omnium
19   9,5|           eos futurum sit, qui hic sese in honoribus usurpandis
20   9,5|          anteposuerunt. Etenim qui sese demiserit, ei ut pusillo
21   9,5|   succurret misericordia. Qui uero sese uti spectatum erigit, is