Caput

 1     2|      Oracula mera (ut sunt) esse puta, de diuinae mentis adyto
 2     2|  contemnenda. Christi autem esse puta, quicquid usquam ueri offenderis.
 3     3|      autem huius sapientiae esse puta, ut temetipsum noris, quod
 4     4|        quasi ultimam faecem esse puta. Eiusmodi sunt libido, luxus,
 5     7|    perspexeris imaginem Christi, puta pietatem, modestiam, sobrietatem,
 6   8,4|     conferas. Christum uero esse puta non uocem inanem, sed nihil
 7   8,5|         in ei cognata tui parte, puta spiritu. Quod illic luna,
 8   8,5|         illa sumptio significat, puta idem spiritus cum spiritu
 9   8,5|        illi reliquerunt optimum, puta uitae purae exempla. Nullus
10   8,6|      inflectere? Non ideo rectum puta, quia primores, quia maxima
11   8,6|   Christi. Hos tibi maiores esse puta, quorum uirtutes aemularis.
12   8,6|      quidem ternetipsum meliorem puta, si uel Midas uel Croesos
13   8,6|          accreuit. Ingens lucrum puta, cum mens accessione uirtutis
14   8,6|        melior. Nihil tibi deesse puta, si eum possides, in quo
15   8,6|  refluant omnia, unde fluxerunt, puta a capite. Hoc uidelicet
16   8,6|   delictum, in te flagitium fore puta. Honorem, admirationem,
17   8,6|      locum. Hoc principatum esse puta non opibus praecedere, sed
18   9,1|  spectante et exsecrante facere? Puta autem id quod res est, et
19   9,5|       est probrum. Si ob mediam, puta formam, uires, opes, genus,
20   9,7|        quam quod falso imitatur, puta fortitudinem. Nihil enim
21   9,7| commiseratione, non poena dignum puta. Vis cum laude irasci? Irascere